İnsan toplumu gelişiyor, insanlar arasındaki etkileşim mekanizmaları değişiyor ve aile gibi sosyal kurumlar da aynı şekilde değişiyor. Geleneksel aile, tarım toplumunun karakteristiğiydi, endüstriyel olan, nükleer tipiyle karakterize edildi, ancak modern dünyada yeni bir fenomen doğuyor - sanayi sonrası aile.
Geleneksel aile
Aile toplumun birimidir. Herkes bu cümleyi çocukluğundan beri duymuştur. Aileye ilişkin geleneksel anlayışın özelliği bu aile görüşüdür. Geleneksel aile, insanlar geçimlik veya yarı geçimlik tarımla yaşadıklarında kuruldu. Yani, her şey bağımsız olarak yapılmalıydı: yiyecek yetiştirmek, hayvan beslemek ve hatta giyim için kumaş döndürmek. Aile görevleriyle iyi başa çıktıysa, tüm üyeleri doluydu ve açlıktan ölmedi. Evlenen insanların duyguları genellikle fazla önemsenmezdi. Ekonomik bileşen ailede öncelik olarak kabul edildi.
Herkesin kişisel hayatı toplumlar ve diğer aile üyeleri tarafından kontrol edildi. Ailenin tek bir reisi vardı ve geri kalanı ona itaat etti. Üç veya daha fazla neslin aynı evde aynı anda yaşadığı geleneksel olarak kabul edilen ataerkil aile türüdür. Yeni evliler "taşınamadı" ve ayrı bir ev alamadılar.
Geleneksel bir ailede çocuklara ve kadınlara karşı tutum bazen oldukça acımasızdı. Çocuklar iş gücü olarak görülüyordu. Küçük yaşlardan itibaren çalışmaya başladılar. İnsanlar çocuğun "fazladan bir ağız" olacağına inanıyorlarsa, onu beslemeyi bıraktılar, özellikle de bu, özellikle henüz çalışamayan ve ailenin hayatta kalmasına yardımcı olan bebeklerle yapıldı. Örneğin, L. N. Tolstoy'un yanı sıra köylü yaşamı araştırmacıları.
Ataerkil bir ailede bir kadın her zaman bağımlıdır. Sahip olduğu karakter ne olursa olsun, ne kadar akıllı veya güçlü olursa olsun, yine de kocasının kararlarına bağlıydı, o da babasının kararlarına bağlıydı.
Geleneksel aile, yaşlıların küçüklere karşı sorumluluklarının olmaması, ancak gençlerin yaşlılara karşı sorumluluklarının abartılması ile karakterize edilir. Aile içi şiddet - karısının ve çocukların dövülmesi - her zaman tüm dünyada geleneksel ailelerin bir özelliği olmuştur.
Çekirdek aile
İnsanlar çalışma ve bağımsız olma fırsatını elde eder etmez, gelirleri ve refahları aile içindeki eşgüdümlü eylemlere bağlı olmaktan çıktı. Bu nedenle, aile tarafından her bir kişi üzerindeki kontrol araçları çok daha küçülmüştür.
Aşk ve kiminle bir aile kuracağına karar vermek herkes için kişisel bir mesele haline geldi. Kalabalık bir grup halinde yaşama ihtiyacı ortadan kalktı ve bir çift ve az sayıdaki çocuklarından oluşan çekirdek aile yaygınlaştı. Bazıları bu geçişi bir felaket olarak görse de, araştırmacılar bunun birçok olumlu yönü olduğunu, örneğin aile içi şiddetin giderek ortadan kalktığını belirtiyor.
Sanayi toplumunda eşler, çocuklarını eğitme ve geçindirme ihtiyacı ile karşı karşıya kalırken, aynı zamanda çocuk işçiliği de artık kullanılmamaktadır. Bu nedenle, doğum oranı doğal olarak düşer.
Bununla birlikte, ebeveynlik ve seks üzerindeki tekel hala aileye aittir. Erkek ve kadının rolü değişmedi: koca para kazanıyor ve kadın çocukları büyütüyor ve evle ilgileniyor.
sanayi sonrası aile
Kadınların giderek artan ekonomik bağımsızlığı sayesinde, onlar için evlilik, geleceğinin örgütlenmesi açısından çekiciliğini yitirmiştir. "Cinsel devrim" gerçekleşti, böylece aile de seks üzerindeki tekelini kaybetti. Böylece, sanayi sonrası dünyada aile, geleneksel olana kıyasla, yalnızca çocuk yetiştirme işlevini tamamen korumuştur.
