Ebeveyn olmak hem harika hem de zorludur. Sonuçta, omuzlarda büyük bir sorumluluk var: eğitimli ve hayata adapte bir insan yetiştirmek. Ve bu süreçte anne babalar her zaman çocuklarına nasıl davranmaları gerektiğini anlamazlar. Göz ardı edilemeyecek 4 tür çocuk davranışı düşünün.
Bu belki de en yaygın sorundur. Ve çoğu zaman, cezadan kaçınma arzusu ve yetkili ebeveynlerin korkusu nedeniyle olur. Aldatmanın önkoşulları, ilgi görme veya istediğinizi elde etme ihtiyacı da olabilir.
Çözüm: Öncelikle çocuğun yaşı dikkate alınmalıdır. 7 yaşından küçük çocukların zengin bir hayal gücü vardır. Bu nedenle, abartmalarını veya bir şeyler oluşturmalarını yasaklamamalısınız (tabii bu, çevrenizdeki insanlarla ilişkilere zarar vermedikçe). Çocuk 7 yaşından büyükse ona dürüstlük ve güven kavramları anlatılmalıdır. Bir çocuğun hile yaptığı tespit edilirse, uygunsuz davranışın norm haline gelmemesi için yeterince cezalandırılmalıdır.
Bir bebek kötü, adaletsiz bir duruma tanık olduğunda, bu konuda bilinçli olarak sessiz kalabilir. Ve bunun birkaç nedeni var: olası sorunlardan korkma, birine bir ders verme arzusu veya bir geveze olarak damgalanma korkusu. Her şey koşullara bağlı. Ancak, her durumda, buradaki amaç, araçları haklı çıkarmaz.
Çözüm: Ebeveynler çocuklarıyla konuşmalı ve dürüst olmakla örtbas etmek (veya konuşkan) arasındaki farkı açıklamalıdır. Ana şey çocuğu yargılamak değil, onu dinlemek ve sorunu birlikte çözmeye çalışmaktır.
Psikologlar, bir çocuğun bir başkasınınkine iki nedenden dolayı sahip çıktığını söylüyor: aile ve arkadaşlardan ilgi eksikliği ve düşük ahlak ve irade seviyesi.
Çözüm: Eylem zaten işlenmiş ve halka açıklanmışsa, ebeveynlerin sakin kalması çok önemlidir. İlk önce, çocuğun nedeninin ne olduğunu bulmanız gerekir. O zaman çalınan şeyi iade etmeyi ve uygun bir ceza vermeyi istemelisin. Kemer kullanmak gerekli değildir, ancak çocuk, hırsızlığın sonuçlarının hoş olmadığını açıkça anlamalıdır. Bu alışkanlığın oluşmasını engelleyecektir.
Çoğu zaman, ebeveynler çocuklarının masada nasıl davrandığına şaşırırlar: çiğne, seğir, başlarını çevir, yemekle oyna. Yetişkinlerle buluşurken merhaba demezler, sürekli sohbete girerler, sızlanırlar. Böyle kötü davranışlar çocuğun kızarmasına ve endişelenmesine neden olur.
Çözüm: iki yaşından büyük bir çocuğun toplumdaki temel davranış kurallarını, özellikle masada açıklaması gerekir. Sürekli yaramaz ve sızlanıyorsa, elini tutun ve yetişkin konuşması bitene kadar beklemesini isteyin. Ayrıca temel nezaket öğretilmelidir. Bir hediye alırken sorulduğunda "lütfen", "teşekkür ederim" deyin. Buluştuğunuzda merhaba deyin ve ayrılırken veda edin. Arsız davranış tekrarlanırsa, çocuğu belirli ayrıcalıklardan mahrum etmek, örneğin ebeveynleri zaten yemek yerken masaya oturmak veya lunaparka olağan geziyi iptal etmek gerekir.
