Hepimiz çocuklarımızın sorumlu, yardımsever, çalışkan, cömert yetişmelerini isteriz. Çocuklarımızın ahlaki olarak yetiştirilmesini belirleyen bunlar ve diğer birçok niteliktir. Ancak gerçek şu ki, bu niteliklerin gelişimi genellikle şansa bırakılır ve çocuklar büyüdükleri şekilde büyürler. Peki bu konuda nelere dikkat etmelisiniz?
İlk olarak, ahlakın hayatımızın hangi alanlarında en önemli rolü oynadığını tanımlayalım.
Burada kişinin kendisi hakkındaki düşüncesi, benlik saygısı ön plana çıkmaktadır. iyi miyim kötü mü Çalışkan mıyım, çok değil miyim? Ben layık bir insan mıyım? Bu hayatta neyi hak ediyorum? Yeterli benlik saygısı büyük ölçüde bir sonraki noktayı belirler.
Kişi, insanlara kibirli veya kabul ve sevgiyle davranır. Arkadaş canlısı veya saldırgan, samimi veya samimiyetsiz.
Özensizlik veya sorumluluk, sıkı çalışma veya dikkatsizlik, amaçlılık veya gevşeklik.
Cömert miyim yoksa açgözlü mü? Tasarruf mu, harcayan mı? Kıskanç mı, bencil olmayan mı?
Ahlakın gelişim vektörünü korumak için hangi soruların sorulması gerektiğine karar verdikten sonra, çocuklarımızdan ahlaki kişilikler yetiştirmemize yardımcı olacak aşamalara ve yöntemlere geçelim.
1. Ahlak ile tanışma. Başlangıçta, bu, iyi ve kötü, farklı durumlarda neyin iyi ve neyin kötü olduğu fikrini gerektirir. Bu aşamada çocuk, iyi işlerin peşinden gitme, iyi bir yolda yürüme ve dostane bir dünyanın parçası olma arzusuna sahip olmalıdır. Bu, duygusal bir tutumun oluşumudur ve hiçbir durumda bir gereklilik haline gelmemelidir. Çocukların ahlaki eğitimi, çocuğa tat, ilham, ilham aşılanmasıdır.
Bu aşama, çocuğun konuşmayı anlamaya başladığı andan itibaren başlar. Ve burada, insanlığın asırlık kültürünün tüm çeşitliliğine yardımcı olmak için: antik çağlardan modern sanata. Tiyatrolar, filmler, kitaplar, çizgi filmler - bu kaynakların her biri inanılmaz miktarda insan eylemi, düşünce ve duygu içerir. Ve ebeveynler için önemli olan, sadece çocuklarının neredeyse doğumdan itibaren karşılaştığı işlerin yeterliliğini yerine getirmektir.
2. Ahlaki eylemlerin görünürlüğü. Buradaki ikinci aşama, çocuğun yaşadığı çevre, karşılaştığı değerler ve bunun yakın çevresi tarafından nasıl değerlendirildiğidir. Çocuk değil, her şeyden önce kendini eğitmenin gerekli olduğunu söylemelerine şaşmamalı - yine de senin gibi olacak. Yaşadığınız değerler, çevrenizde gördükleriniz hakkında çocuklarınızla daha fazla konuşun. Ve daha da sıklıkla, iyinin kötülükten ne kadar farklı olduğunu, iyi ve sıkı çalışmanın ne kadar ödüllendirildiğini kendi eylemlerinizle açıkça gösterin.
3. Demirleme. Bu aşamada, çocuğun kendisi zaten aktif bir katılımcıdır. Kendini gösterir, kendisine ve dünya hakkındaki fikirlerine karşılık gelmeyi öğrenir. Burada iyi alışkanlıklar pekiştirilir ve karakter beslenir. Çocuğun kendisi, yanında olanları değerlendirmeyi ve bu değerlendirmeye karşılık gelmeyi öğrenir. Bu zamanda, başkalarının desteği çok önemlidir. Ve belki ihtiyacın olursa yardım et.
