Rusya'da uzun zamandır kadın sayısının erkek sayısından daha yaygın olduğu yönünde bir eğilim var. Bu boşluk, özellikle 35 yaş ve üzerinde fark edilir hale gelir. Ancak dünyada tam tersi bir tablonun görüldüğü birçok ülke var ve daha güçlü olan seks hayat arkadaşı bulmakta zorlanıyor. Erkekler için bu durumdan bir çıkış yolu, Rus kadınları da dahil olmak üzere yabancı kadınlarla evliliktir. Bu "damat fuarlarını" haritada nerede aramalı?
Çin
Aile değerlerine özellikle saygı duyulan ve evliliğin her vatandaşın hayatının önemli bir parçası olduğu bir ülke olan Çin'de cinsiyet oranında zor ve hatta tehdit edici bir durum gelişmiştir. 2015 istatistiklerine göre erkeklerin kadınlara göre sayısal üstünlüğü 34 milyondu.
Bu dengesizlik ilk olarak Çin hükümetinin izlediği demografik politikanın yardımıyla 1980'lerde büyümeye başladı. 1979'dan beri, şehir sakinlerinin yalnızca bir çocuğa ve kırsal alanlarda - ikiden fazla olmamasına izin verildi. Aynı zamanda, doğmamış çocuğun cinsiyetini belirleyen ülkede ultrason teknolojisi ortaya çıkmaya başladı. Şiddetli kısıtlamalar çerçevesine yerleştirilen Çinli ebeveynler, bilinçli olarak erkek çocukları lehine seçim yapmaya başladı.
Ulusal geleneklere göre, bir erkek, ailenin devamı olan, aile adının halefi, mirasçısıdır. Tarihsel olarak, köylü ailelerinde, en zor işi yaptıkları için erkek çocuklara daha fazla değer verilirdi. Buna ek olarak, yetişkin oğul yaşlı ebeveynlere yardım etmekle görevlendirildi ve kızı onları sadece tatillerde ziyaret edebilirdi.
Yeni sorunun ölçeğini değerlendirdikten sonra, Çinli yetkililer 2002 yılında doğmamış çocuğun cinsiyetini belirleme yasağı getirdi. Ayrıca "aile başına bir çocuk" politikasının kademeli olarak terk edilmesi söz konusudur. Bu arada, artan talep dalgası üzerinde olan Çinli gelinler pazarı, damatlara tam bir malzeme gereksinimleri listesi sunuyor. Kızlar ve ebeveynleri, başvuranlardan belirli bir düzeyde refah beklemektedir, bu nedenle Çinli erkekler çok çalışmak ve para kazanmak zorundadır.
Hindistan
Hindistan, seçici kürtaj nedeniyle kadın sayısının azaldığı bir başka ülke. 2010'da bu fark, daha güçlü seks lehine 43 milyondu. Hindistan'ın bazı eyaletlerinde, doğan her 1000 erkek çocuğa karşılık 800'den fazla kız çocuğu düşüyor. Ailenin zaten bir kız çocuğu varsa, ebeveynlerin kürtaj olması özellikle yaygındır.
Çin'de olduğu gibi, bu yaklaşım asırlık gelenekler tarafından belirlenir. Hint toplumunun gözünde, erkek çocuğu olmayan bir aile eksik olarak kabul edilir. Yetişkin oğulları yaşlı ebeveynlere yardım eder ve kızı kocasının ailesine gider. Ayrıca, bir kızın evlenmesi için bir çeyiz ihtiyacı vardır.
Hastalara çocuğun cinsiyetini söylemek 1994'ten beri yasak olmasına rağmen, para karşılığında yasadışı bilgi aktarımı gelişiyor ve bu gerçeği kanıtlamak ve bir doktoru adalete teslim etmek çok zor. Hintli yetkililer sorunu çözmek için çok az şey yapıyor ve suçu kadınların kendilerine atıyor. Bu arada, ülkede tecavüz vakaları artıyor ve yakın akrabalar arasındaki evlilik vakaları daha sık hale geliyor.
Güney Kore
Güney Kore, genç erkeklerin hayat arkadaşı bulmakta zorlandıkları bir başka Asya ülkesidir. İstatistikler, ülkedeki cinsiyet oranının yaklaşık olarak aynı olduğunu, ancak 64 yaşın altındaki erkek sayısının yaygınlığının, yaşlı kadınların avantajıyla dengelendiğini gösteriyor. Örneğin, 14-64 yaş grubunda, daha güçlü cinsiyetten 750 bin daha fazla temsilci var.
Bunun nedeni, doğum oranındaki düşüş, evlenmek ve çocuk sahibi olmak istemeyen yerel sakinlerin sayısındaki artıştır. Çiftin tek çocuğu varsa erkek çocuk tercih edilir.
Koreli kadınlar giderek kariyerlerinde başarıya ulaşmak istiyorlar, bu yüzden kırsal kesimdeki kızlar toplu halde şehirlere gidiyor. Erkekler, geleneksel olarak yaşlı ebeveynlere bakmak zorunda oldukları için evlerini terk etme olasılıkları daha düşüktür. Sonuç olarak, illerde damat için yeterli gelin yok. Eş arayışı içinde komşu ülkelere yönelirler. Güney Kore'de son yıllarda Çin, Vietnam, Kamboçya ve Filipinler'de yaşayanlarla yapılan evliliklerin sayısı artıyor.
Avrupa ülkeleri
Bazı Avrupa ülkeleri de erkeklerin baskın olmasıyla ilgili zorluklar yaşıyor. Örneğin İsveç'te 2016 yılında 12 bin kişilik bir erkek fazlası var. Toplam nüfusu sadece 10 milyon olan bir ülke için bu çok büyük bir rakam.
Norveç'te bu durum biraz daha erken gelişmeye başladı, bu nedenle 2019'a kadar erkekler lehine fark 60 binden fazla. Ülkede toplam 5.5 milyon insan yaşıyor.
Her iki ülkede de cinsiyet dengesizliği, daha güçlü cinsiyetin yaşam beklentisindeki artışla açıklanmaktadır. Bununla birlikte, vatandaşların kendileri, başta erkekler olmak üzere eşi görülmemiş bir göçmen akınını suçluyor. Örneğin İsveç'te 15-19 yaş grubunda her 100 kız çocuğuna 108 erkek düşmektedir. Aynı zamanda, daimi ikamet için başvuran 30 binden fazla genç Müslüman ve Afrikalı ülkeye geldi.
İzlanda ada devletinde erkek nüfus lehine hafif bir önyargı var: 1000 kadın için daha güçlü cinsiyetin 1007 temsilcisi var ve kırsal alanlarda bu rakam 1129'a yükseliyor. yeni gelenler, yerel sakinlerin İngiltere, Kanada, Norveç'te okumak ve çalışmak için ayrılması.
Arap ülkeleri
Mısır'da evlilik çağındaki genç erkeklerin baskınlığı da dikkat çekiyor, bunların 1 milyondan fazlası var. Evlilikle ilgili zorluklar, damadın önce gelinin ebeveynlerine fidye ödemesi gerektiği ve düğünden sonra, çalışmama fırsatı vererek ona tam olarak sağlaması gerektiği söylenmeyen yasalar tarafından da yaratılır. Müslüman geleneklerinin çok güçlü olmadığı ülkenin büyük şehirlerinde, yerel halk güzel giyinmeye, kozmetik kullanmaya, eğlence mekanlarını ziyaret etmeye, eğitim almaya ve kendi geçimini sağlamaya eğilimlidir. Doğal olarak en son evliliği düşünürler. Ülkeye gelen Rus turistler Mısırlılarla evlenerek bu sorunun kısmen çözülmesine yardımcı oluyorlar.
Birleşik Arap Emirlikleri'nde kadınların iki katı kadar erkek var - sırasıyla %69 ve %31. Suudi Arabistan'da durum benzer, sadece fark biraz daha küçük - %55 ve %45. Bu fenomen, ülkeye petrolün çıkarılması ve işlenmesi ile ilgili işletmelerde çalışmak için gelen Hindistan, Pakistan, İran'dan işçi göçmenleri tarafından yaratılmaktadır. Vardiyalı çalışmaları birkaç yıl sürer ve tüm ziyaretçiler resmi olarak kaydedilir, bu da nüfus sayımlarının verilerinde dikkate alındıkları anlamına gelir.
