Bir çocuğun tam olarak meşgul olması için düşünme işlevinin doğru gelişimi önemlidir. Ana süreçler tam olarak okul öncesi çağda gerçekleşir. Bu nedenle, anaokuluna gitmeden önce bile düşünmenin gelişimi için çocukla tam olarak ilgilenmek gerekir.
3-4 yaş arası çocuklarda düşünme
Düşünme, insan bilişsel etkinliğinin bir biçimidir. Nesnelerin algılanması ile doğrudan ilgilidir. Doğumdan sonra çocuklar henüz bu işlevi geliştirmediler, sadece şartlı ve şartsız refleksler var.
Büyüme ve gelişme ilerledikçe, sinir sistemi, düşünme de dahil olmak üzere gelişir. Okul öncesi çağda bir yeniden yapılanma gerçekleşir ve düşünme farklılaşır. Üç yaşından itibaren çocuklar, belirli bir durumu çözmek için sıklıkla yanlış hareket tarzını kullanırlar.
Olası seçenekleri değerlendirmezler, hemen sorunu çözmeye başlarlar. Bu genellikle olumsuz bir sonuca yol açar. 1, 5 yaşında, çocuğa görsel-aktif düşünme hakimse, o zaman 3 ila 4 yaş arasındaki dönemde görsel-figüratif düşünme etkinliği en büyük öneme sahiptir.
İkincisi arasındaki fark, bebeklerin bilinçaltında imgeler yaratabilmeleri ve onların yardımıyla sorunları çözebilmeleridir. Yani çocuk nesneyi hissetmeyebilir, ancak kafasında onunla ilgili bir fikir edinebilir.
Orta ve kıdemli okul öncesi çocuklar
4 yaşından itibaren düşünce bazı değişikliklere uğrar. Herhangi bir önemli problemi çözmeden önce, çocuk her şeyden önce olası seçenekleri hesaplar. Örneğin, birkaç doğru seçeneğin olması durumunda, daha sonraki bir girişimle bebek, nesneyle dış etkileşimlere başvurmadan yeni bir çözüm bulabilir.
Tüm bu özellikler, daha sonra bebeğe eğitim faaliyetlerinde ve kişisel yaşamında yardımcı olacak genel bilgilerin edinilmesine katkıda bulunur. 5 yaşından itibaren çocuklarda soyut-mantıksal düşünme işlev görmeye başlar. Tam olarak kullanabildikleri söylenemez.
Şimdi sadece bu tür zihinsel aktivitenin öncüleri var. Görüntüleri değil, kelimeler şeklinde sunulan özel kavramları manipüle etmekten oluşurlar. Bu zamanda, çocuklar konuyu temsil etmek için kelimeleri kullanabilirler.
Ana düşünme biçimlerinin yargı, temsil ve çıkarım olduğuna dikkat edilmelidir. Okul öncesi çağındaki (3 ila 6 yaş arası) çocuklar genellikle gelişmiş bir fikre sahiptir. Yaşla birlikte, yetişkinler için tipik olan çıkarsama ile değiştirilecektir.
Bu nedenle, çocukların gelişim özelliklerinin bilgisi, eğitim sürecinin doğru organizasyonunda ve bebeğin bir kişi olarak oluşumunda önemli bir rol oynar.
