Çoğu modern ebeveyn, çocuklarını çocuk merkezliliğin temel ilkesine göre yetiştirir: "Çocuklar için en iyisi." Ve çok az insan, bir çocuğun mutluluğunun en son iPhone modelinde veya çok sayıda ek aktivitede olmadığını düşünüyor.
Bir çocuk nasıl yetiştirilir? Bazı nedenlerden dolayı, modern ebeveynler giderek bu sorunun cevabına ahlaki değil maddi bir anlam veriyor. Pahalı olmayan eğitimin ve çocuklarımızın "cephanesindeki" en iyi şeylerin, çevrelerindeki dünyaya, akrabalara ve arkadaşlara karşı karakter, alışkanlık ve tutumların temeli olduğunu tamamen unuttuk. Çocukları çocuk merkezlilik ilkesine göre yetiştiriyoruz. Rus gazeteci ve nesir yazarı Yevgeny Schwartz, bu sosyal fenomeni geçen yüzyılın ortalarında tüm psikologlardan ve eğitimcilerden daha doğru bir şekilde tanımladı: “Çocukların şımartılması gerekiyor, çünkü onları gerçek soygunculara dönüştürmenin tek yolu bu”.
En iyi iyinin düşmanı olursa
Modern anneler ve babalar, en iyi ticari okullar ve klinikler, markalı giysiler ve pahalı araçlar ile dikkat ve kişisel iletişim eksikliğini telafi etmeye çalışıyor. Uyumlu gelişme? Kolay - çizim, yüzme, spor, yabancı dil. Ve bu yaklaşımın sadece çocuk üzerinde değil, yetişkinler üzerinde de olumsuz bir etkisi vardır. Her şey için zamanınız olmalı - çalışmak, öğle yemeğinde veya çocuğu bir daireye götürmek (eğitim, sınıflar). Herkesin bakıcı ve asistan almaya gücü yetmez, bu yüzden dinlenme ve sinir anlarınızı feda etmeniz gerekir.
Çocuk merkezliliğin ilk kurbanı yetişkinlerdir. Ve mesele sadece büyük bir yük taşımaları değil, aynı zamanda er ya da geç anne ve babanın (büyükanne ve büyükbaba) bir yarışma düzenlemesidir - sevgili çocukları için mümkün olduğunca çok şey yapabilecek ve yapacak zamanları olacak. Çocuğun gözlemlediği bir çatışma gelişir ve kendini suçlu olarak görmeye başlayan kişidir.
Zenginlik, mutluluk veya fakir "zengin" çocuklar değil
Bir çocuk için, etrafındaki yaygara er ya da geç teflerle bir dans gibi olur ve ondan nefret etmeye ya da hafife almaya başlar. Sonuç olarak, "her şey benim için, ben evrenin merkeziyim" ilkesine göre bir aile kurar. Ama bu aile, diğer yarısı da tam olarak aynı prensipte yetiştirilseydi nasıl olurdu?
Sana bir uyum ve mutluluk dünyası göstereceğim
Bir çocuğa öğretmek ebeveynlerin ana görevidir. Örneğimizde, çevredeki dünyanın imajını ve ailedeki bir davranış modelini oluştururlar. Karakter oluşum sürecinde anne ve baba lider, lider ve akıl hocası rolünü üstlenmelidir. Çocuk merkezliliğin uygulandığı bir ailede, bu rol çocuğa geçer - neyin, ne zaman, neden ve ne kadar olduğuna o karar verir. Böyle bir ailedeki çocukların biçimlenmemiş sinir sistemi, 16-18 yaşlarında kalıcı ilgisizlikle sonuçlanan strese maruz kalır. Çocuk koşuşturmacadan ve ulaşılmaz için çabalamaktan yorulur. Ve eğer o da ebeveynlerinin bazı umutlarını karşılamadıysa, bu, kalıcı bir aşağılık kompleksi ile sonuçlanabilir.
başarının sırrı nedir
Çocuk merkezlilik modern dünyada bir tuzaktır, ancak bu "tuzaktan" kaçınmak kolaydır. Çocuklar nasıl doğru yetiştirilir? Sadece 4 temel iletişim kuralına uyun.
- Diğer yarınızın da sizin için çok şey ifade ettiğini gösterin.
- Bencil olun - arzularınızı, ihtiyaçlarınızı unutmayın, çocuğun arzularını tahmin etmeye çalışmayın.
- Günlük rutinde bile (kahvaltı, öğle yemeği, akşam yemeği, uyku, oyun ve aktivite zamanı) net sınırlar bebeğin kaygısını azaltmaya ve özgüven duygusu oluşturmaya yardımcı olacaktır. Ek olarak, davranış kuralları da önemlidir - durumdan bağımsız olarak değişmeden kalmak imkansızdır ve mümkündür.
- İllüzyondan uzak - çocuğunuzu büyütmenize gerek yok, onu gerçeklikten koruyun. Bu ona toplumu yeterince algılamayı, ebeveynlerin yardımı olmadan başkalarıyla ilişkiler kurmayı öğretecektir.
Ve en önemlisi - daha fazla birlikte olun, konuşun, arkadaş olun ve maddi zenginlik kaynağı değil.
