Çocuk psikolojisi, bir çocuğun davranışını ve gelişiminin özelliklerini inceleyen bir psikoloji dalıdır.
Bir çocuğun toplumdaki gelişimi, ebeveynleri ve sevdikleriyle olan iletişimi ile başlar. Bir çocuğun dünyayı tanıdığı nasıl anlaşılır? O gülüyor. Bu ilk tezahürdür. Psikologlar, iki aylık olan bir çocuğun, genellikle anne veya baba olmak üzere bir insan yüzünü gördüğünde bilinçli olarak gülümseyebileceğini söylüyor. 5-7 aylıkken sık gördüğü diğer insanlara gülümseyebilir. Ve tabiri caizse hala yabancılardan şüpheleniyor.
Bu yaştaki çocuklar yabancıları görünce korkmaya veya utanmaya eğilimlidirler. Zaten bu yaşta, insanlar "kendilerini" "yabancılardan" ayırt etme kalitesini gösterirler. Bu kadar küçük çocukların bile her ebeveyn için kendi işlevleri vardır. Araştırmalar, çocukların babalarını öncelikle eğlence olarak algıladıklarını göstermiştir. Onlar için baba, sizi her zaman güldüren ve eğlendiren bir oyuncaktır. Ve anne, her zaman yiyecek, barınak ve sıcaklık alabileceğiniz bir koruyucu olarak algılanır.
Yaşamın en başından itibaren küçük çocuklar, yetişkinlerde istediklerini elde etmek için duygularını kullanırlar. Uygulamanın gösterdiği gibi, bir yaşındaki bir çocuk ailede "ana" olabilir. Çocuklardaki duyguların çoğu, bazen bir oyuna, sonra bir tepki testine ve bazen de örneğin bir yetişkin sonunda pes ederse tatlı intikama dönüşen bir tür spesifik keşiftir.
Bir çocuk, erken yaşlardan itibaren ilişkileri aktif olarak yönetebilir. Her zaman bir nedenden ötürü çok sayıda planı vardır. Ve büyük olasılıkla, bir yetişkin değil, sonucun ne olacağına, olumlu ya da olumsuz bir çocuk karar verecektir. Örneğin, ona istek üzerine bir oyuncak almazsanız, yıpranmaya başlayacaktır, ancak kızgınlık nedeniyle değil, ebeveynin kötü davranışı için bir ceza olarak. Bazen anne babalar çocuklarının elinde kukla olur. İlk başta komik görünüyor, bir tür küçük patron, ama en önemlisi, bunu durdurmak için erken yaşta, çünkü gelecekte olağan şımartmaya dönüşebilir.
