Kontakt lensler hakkında çok uzun zaman önce yaratılmış olmalarına ve göz doktorları tarafından görmeyi düzeltmek için başarıyla kullanılmasına rağmen birçok efsane vardır. Çoğu zaman, yetişkinler kategorik olarak bir çocuğun lens takmasına karşıdır. Ancak birkaç kurala uyarak olası tehlikelerden kaçınabilir ve çocuğunuzu gözlük takma ihtiyacından kurtarabilirsiniz.
Birçok ebeveyn, çocuklarının kontakt lenslerine karşı çıkarken, özellikle geçiş döneminin başlamasıyla birlikte çocukları, sıkıcı gözlüklerini lenslere değiştirmeyi hayal ediyor. Yetişkinler, çocukların göz enfeksiyonu kapabileceğinden, lenslerin görmeyi bozacağından vb. endişe duyar. Korkuların çoğu, birinci nesil lenslerdeki eksikliklerle ilişkilidir. Modern malzemeler, bebekler için bile lens kullanma sorununu çözmektedir. Tabii ki, bu durumlarda doğuştan miyopi, lens veya irisin yokluğu ve diğer nadir hastalıklardan bahsediyoruz. Çoğu zaman, lensler 8-13 yaş arası çocuklar için reçete edilir.
Çocuklara ve ergenlere yalnızca "nefes alan" lensler, yani silikon hidrojel gösterilmektedir. Oksijeni kendi içlerinden kolayca geçirirler, bu da hava eksikliği nedeniyle korneaya damar büyümesi tehdidi olmadığı anlamına gelir. Günlük yedek lensler idealdir. Onlarla, çocuğun lensi takmadan önce iyice yıkayıp yıkamadığı ve gece boyunca saklama için solüsyonu değiştirmeyi unutup unutmadığı konusunda endişelenmenize gerek yok. İki haftalık değiştirme periyodu olan lensler kabul edilebilir, ancak bir ay zaten son tarih.
Lens satın aldıktan sonra, bir uzman gözetiminde oğlunuza veya kızınıza lensleri doğru şekilde takmayı ve çıkarmayı öğretmek önemlidir. İlk başta, yatmadan önce çıkarılıp çıkarılmadığını kontrol etmek önemlidir (süreç alışkanlık haline gelene kadar). Çocuğun lensleri öngörülen kullanım süresinden daha uzun süre kullanmamasını sağlamak özellikle önemlidir. Ayrıca, soğuk algınlığı, grip ve sıcaklık, burun akıntısı, sulu gözler vb. Gibi diğer hastalıklar sırasında giyilmemelidir.
Kontakt lenslerin açık kontrendikasyonları vardır, ancak bunların çoğu yoktur. Bunlar görme organlarındaki iltihaplanma süreçleri, gözlerin bazı anatomik kusurları ve diyabetes mellitus, romatoid artrit, romatizma gibi sistemik hastalıklardır.
