Birçok ebeveyn bu konuyla ilgilenmektedir, çünkü kendi çocuğunuza parayı nasıl doğru bir şekilde ele alacağını öğretmek son derece önemlidir. Neden? Çocuğunuz paranın değerini anlamıyorsa, asla başarılı veya bağımsız olamayacak bir borç harcama riskiyle karşı karşıya kalırsınız.
Çocuklar neden paraya değer vermez? Sadece bunun ne olduğunu, başka bir oyuncak, giysi veya gıda ürünü satın almak için ne kadar çaba gerektiğini bilmiyorlar. Kimse onlara bundan bahsetmiyor ve tüm satın alımları olduğu gibi kabul ediyorlar ve para olmadığında ya da para verilmediğinde şaşırıyorlar.
Bir çocuk ancak biraz enerji harcadığında, biraz çaba gösterdiğinde ve bunları elde etmek için bazı eylemlerde bulunduğunda parayı ve şeyleri takdir etmeye başlayacaktır. Elbette bu, çocuğun her şeyi kendisi için kazanması gerektiği anlamına gelmez. Ancak yine de, bir çocuğa bir şey elde etmek için biraz çaba sarf etmesini öğretirseniz, para harcamaya yönelik tutumunu kökten değiştirebilecektir.
Bir çocuğun gözünde paraya değer katmanın en ünlü ve en güvenilir yollarından biri, onu aile planlamasına dahil etmektir. Çocuğunuzun kazandığı paranın bir kısmının kamu hizmetlerine, giyime ve yemeğe gittiğini de görmesine izin verin. Ve böyle bir dağıtımdan sonra aniden zevk için para kalmazsa, çocuğa parayı ortaya çıkarmak için ne yapabileceğini sorun. Örneğin, elektrikten tasarruf etmek için daha az yemeye, geceleri tuvalete gitmemeye hazır mı? Kendi arzuları ile aile gelirini nasıl ilişkilendirebileceğini düşünmesine izin verin.
Çocuğun paraya değer vermesine yardımcı olacak ikinci ilginç yol ise harçlıktır. Buradaki en önemli şey, tüm koşulları önceden tartışmak ve çocuğunuza bir seçenek sunmaktır. Çocukla tüm olası satın alımları, yani alkol, sigara ve diğer "kötü şeyler" dışındaki her şeyi tartışın ve haftanın sonunda ne kadar aldığını, ne zaman, ne kadar ve ne kadar harcadığı hakkında ayrıntılı bir rapor isteyin.. Rapor varsa bir sonraki hafta için de para var, rapor yoksa para da yok.
Üçüncü seçenek en hoştur - çocuğa bir hafta harçlık verin, ancak onunla hafta sonuna kadar biriktirdiği tüm paranın iki katına çıkacağını konuşun. Yani, haftanın sonunda cep harçlığından kalan her şey sonunda %50 artacak. Bu şekilde çocuğunuz daha büyük bir şey için nasıl harçlık biriktireceğini öğrenecektir. Belli bir seçeneği olacak: daha küçük ve daha ucuz bir şeye para harcayın ya da tasarruf edin, katlanın ve parayı artırın. Eğer kurtaramazsa, onu azarlamayın, ancak bu şekilde istenen oyuncağın satın alınmasını belirsiz bir süre için ertelediğini açıklayın. Sonuç olarak, çocuk ne yapacağına kendisi karar verecektir.
Çocuk ilk gün tüm harçlığını hemen harcarsa, çocuğun neden hesaba katmadığını onunla tartışın. Onunla nasıl davranabileceğinizi ve empati kurabileceğinizi açıklayın, ancak ona asla maddi tazminat teklif etmeyin.
Böyle bir yetiştirmede en önemli şey, çocuğun harçlıklarından sorumlu hissetmesini sağlamaktır, çünkü bunlar bir maaş değil, bir ceza ve ödül yolu değildir. Cep harçlığı, bir çocuğun mali durumu yönetmesine yardımcı olan bir araçtır. Ayrıca finansal başarının maaşa değil, kazanılan paranın nasıl yönetileceğine bağlı olduğunu göstermek son derece önemlidir. Bu nedenle, parayı yönetmek için, tüm yetişkinlerin anlamadığı, ancak anne ve babanın hatalarının çocuk yetiştirmelerini engellememesi gerektiğini unutmayın.
