Mecazi olarak konuşursak, sanal bir romantizm, bitişik hücrelerde hapsedilen iki mahkumun dinlenmesine çok benzer. Büyük olasılıkla, birbirlerini asla görmeyecekler, ancak her gün onları ayıran duvarı vuruyorlar - haberleri anlatmak, düşüncelerini, duygularını paylaşmak ve hepsini, dünyadan kopmuş sonsuz yalnızlıklarını unutmak için.
Ve böyle bir mahkumun "muhatabı" ortadan kaybolduğunda veya aniden rapor ettiğinde ne hissedeceğini hayal etmek kolaydır - "şimdi soldaki komşumla dokunacağım." Zavallı adama, ondan çok az şey alınmış gibi geldi, ama bu küçük onun için çok şey sakladı ve bunun sadece bir taş duvara vurulmuş ve başka bir şey olmadığına kendini inandırarak, muhtemelen asla başaramayacaktı..
Aldatıcı bir dünyaya kaçış, çocuksu bir kaçış, bir sürgünün fantastik tutkusu, korkuların ve komplekslerin sıkı duvarlarına hapsolmuş, aile hayatından, kendinden, genel olarak hayattan gizli memnuniyetsizlik … Ahlaksız çağımızda aşkın bir ironi yok mu? sonunda platonik aşk mümkün mü? Ama istemeden platonik aşk, ahlaki saflık nedeniyle değil, belirli koşullar nedeniyle ve bunda da birinin ironik alayı hissedilir …
Özünde, sanal bir roman modern bir mittir, neredeyse tam bir pragmatizm koşulları altında romantik ideallerin koşullu gerçekleşmesidir. Hiçbir durumda bu fenomenin yaygınlığı hafife alınmamalıdır. İnternette düzenli olarak iletişim kuranlar arasında yapılan bir ankete göre, ankete katılanların %60'ı sanal romanları deneyimlediklerini doğrudan kabul ediyor, %35'i kişisel deneyimleri hakkında sessiz kalıyor ve sadece %5'i sanal roman kavramının yabancı olduğunu söylüyor. onları.
Bu arada, bu modern fenomende yeni bir şey yok. Eski güzel günlerde, tanıdık olmayan erkekler ve kadınlar da uzun aşk mektupları alır, portreler gönderir ve açıkçası kendileri ve hayatları hakkında konuşurlardı. O dönemin insanlarının dünya görüşünün özelliklerini unutursak, pratikte hiçbir fark olmadığını kabul etmeliyiz - bu aynı “heyecan verici oyun”, aynı “manevi birlik”, aynı “iki ruhun iletişimi”.
Gelecekte bilgisayar teknolojilerinin gelişmesinin, uzaya dağılmış insanların yakınlardaymış gibi iletişim kurmasına izin vermesi ve duyular düzeyindeki sanal seksin artık gerçek seksten farklı olmaması oldukça olasıdır. Bu gerçekleşene kadar, sanal bir aşığın güvenebileceği en gerçek şey, sevgilisinin saçının bir tutamını posta zarfına koymaktır. Bu anlamda modern insanın yetenekleri, uzak atalarının yetenekleri kadar sınırlıdır.
Peki sanal bir roman gerçek bir romandan nasıl farklıdır?
Bazıları hiçbir fark olmadığını iddia ediyor - gerçekten sevenler için bunlar aynı duygular, aynı acı. Diğerleri sanal aşkın saçma, saçma, boş olduğuna ikna olmuş durumda. Yine de diğerleri, sanal aşkın gerçek insanlara da geldiğine inanıyor - kişinin kendisini değil, algılarındaki görüntüyü (sanal) sevdiklerinde. İnsanları duyular yoluyla algılıyoruz, derler ki, bunun yardımıyla beyinde bir tür sanal resim belirir, ki bunu gerçeklik olarak kabul ederiz, ancak daha sık olarak bu sadece bir yanılsamadır, gerçekte ne olduğuna kesinlikle benzemez… Hem onlar hem de diğerleri ve yine de diğerleri kendi yollarında haklılar.
Sanal iletişimde insanlar alay edilmekten korkmadan kendileri olabilirler. İnsanlar en içteki hakkında konuşmaktan, son derece samimi olmaktan korkmazlar ve bu nedenle, gerçekte hemen elde edilmeyen bir yakınlık hissi (illüzyon?) yaratılır.
Gerçekte, bir kişiyle iletişim kurar, tüm duyular için bilgi alırız - bir kişiyi görünümüne, yüz ifadelerine, jestlerine, tonlamalarına vb. göre değerlendiririz. (gerçi bu yargımız her zaman gerçeğe tekabül etmese de). Sanalda, kendinizi "gizleyebilir", kendinizi daha karlı bir şekilde sunabilir, güçlü yönlerinizi vurgulayabilir ve zayıf yönlerinizi gizleyebilirsiniz. Amaç her şey olabilir - mükemmel bir şekilde tonlanan hafif flörtten, sahtekarlığa ve hatta siber ampirizme kadar … samimiyi samimiyetsizden ayırt etmek her zaman mümkündür.
Sanal ilişkilerin gelişiminde hayal gücünün rolü fazla tahmin edilemez. Gerçek bir insan kendini yalnızca yazılı olarak ifade edilen düşünceler, duygularla gösterir. Bu nedenle, her sanal muhatap birçok yönden bir gizem, bir gizemdir. Anlaşılmaz olan her zaman cezbeder, bilmece bir çözüm gerektirir. Bilinçsizce kendi düşüncelerimizi, duygularımızı, arzularımızı sanal muhataplara atfederiz, varsayımda bulunur, hayal kurar, ona icat edilmiş nitelikler kazandırır, muhatap hakkındaki bilgi eksikliğini hayal gücü yoluyla telafi ederiz - ve elbette istediğimiz bilgileri doldururuz. Bir noktada bizim realitemizde olmayan bir insan bizim için dünyanın en gerçek, en iyi, en yakın insanı olabilir.
Özünde, sanal bir romantizm, kendi ideali olan bir romantizmdir, kendisiyle bir romantizmdir. Bu nedenle - gerçek toplantılar sırasında ortaya çıkan kaçınılmaz hayal kırıklıkları. İstatistiklere göre sanal partnerlerin yaklaşık %90'ı “hayatlarının aşkı” ile gerçekte karşılaştıktan sonra hayal kırıklığına uğramaktadır.
Yine de unutmamalıyız: İnternette bir hayaletle değil, hayal gücümüzün bir ürünü ile değil, bir robotla değil, yaşayan bir insanla iletişim kurarız. Gerçekte yaşanmamış farklı bir hayat yaşıyoruz, aynı zamanda sanal muhatabımızın da aynı şeyi hissetmesine yardımcı oluyoruz. Buluşmaya karar verirseniz, sanal roman ortadan kalkacak veya gerçek bir romana dönüşecek. Veya iletişim yalnızca sanal gerçeklikte devam edecek ve zamanla tamamen durana kadar nadir hale gelecektir.
Bir noktada, sanal ilişkiler "köpürüyor", çünkü uzaktan iletişim olanakları oldukça sınırlı. Burada, aşk duygularının zamanında yoğunluğu, özlülüğü not edilmeden bırakılamaz. Sanal romantizm çok hızlı gelişir - duygular birkaç gün içinde zirveye ulaşır ve sanal ilişkilerin "raf ömrü" genellikle altı ayı geçmez.
Bu tür bir iletişimin duygusal derinliğini ve özel güvenini nasıl açıklayabilirim? Manevi yakınlık neden yalnızca yalnız ve mutsuzlar arasında değil de sanal ortamda ortaya çıkıyor?
1973'te bilim adamları çok ilginç bir deney yaptılar. Farklı cinsiyetteki yabancılardan, başkalarına karşı davranışlarını düzenleyen herhangi bir kurala bağlı kalmadan karanlık bir odada bir saat geçirmeleri istendi. Saat sonunda katılımcılar tek tek odadan çıkarılacak ve gelecekte bir araya gelme şansları olmayacaktır. Aynı zamanda, üyeleri karanlıkta değil, aydınlatılmış bir odada olan başka bir grup işe alındı. Bu grubun üyeleri sadece oturdu ve konuştu. Ancak deney grubunda yakınlık ve hassasiyet arzusu vardı. Daha az konuştular ama "en önemli şey" hakkında daha çok konuştular. Ve içtenlikle konuştular. Katılımcıların %90'ı kasıtlı olarak birine dokundu, %50'si komşularına sarıldı. Deneyciler farkında olmadan modern bir sanal toplumun durumunu modellediler.
Gerçekte bir kişiye ilgi duyabilmemiz için, bize yakın olması, sık sık bizimle iletişim kurması ve fiziksel olarak çekici olması gerekir. Sonuç olarak, ruhsal olarak bize yakın olan, ancak dışarıdan çekici olmayan çok sayıda insan dikkatimizin dışında kalıyor. Sanal gerçeklikte, potansiyel olarak yakın bir kişiyle tanışma fırsatı birçok kez artar.
Ve son olarak, sanal alanın kendisinin, sihirli bir ayna gibi, bir kişiyi onun için farklı ve alışılmadık bir yönden gösterdiğine dikkat etmek önemlidir. Ne kadar kendisi olmaya çalışırsa çalışsın, ağ iletişiminde yine de gerçek benliğinden farklı olacaktır. Onunla sanal enkarnasyonları arasındaki bağlantı, yazar ve karakterleri arasındaki bağlantıya benzetilebilir. Örneğin, gerçek bir kişi evlidir ve mutlu bir şekilde evlidir, ancak bu onun sanal enkarnasyonuna çok koşullu olarak uygulanabilir.
Sanal romanlar hem bekar hem de aile bireyleri tarafından yapılır. Yalnızlık - iç veya dış zorluklar gerçek bir ortak bulmaya izin vermediğinde, ancak aile için bir çiftte biriken gerilimi azaltmanın veya bir karı veya kocaya "sinyal vermenin" güvenli bir yolu olduğunda - "Memnun değilim" sende bir şey."
Sanal bir ilişki, gerçek bir ortağa ihanet olarak kabul edilebilir mi? “Evet, yandan sanal ilişki ihanettir” - yanıt verenlerin %74'ü yanıtladı. Bu ankete katılan bazı katılımcılar, manevi ihanetin "en çok acı veren gerçek şey" olduğuna inanıyor.
Bu tür ihanetlerin sonuçları açıktır: sanal romanlar ilişkilerin çöküş nedenleri listesinde hızla öne çıkıyor.
Sonuç olarak sanal romanın olumlu ve olumsuz yönlerini tanımlayacağız.
profesyoneller
Sanal iletişim daha dürüst, samimi ve güven vericidir. Seninle örtüşmeyen görünmezler geçer ve anlayanlara sır emanet edilebilir.
Sanal romantizm bağlayıcı değildir. Sanal bir ortaktan ayrılmak, gerçek bir ortaktan ayrılmaktan çok daha kolaydır - sadece bir düğmeye basın.
Bir kişinin sosyal çevresi genişler ve hayatı duygusal olarak zenginleşir, yaşam deneyimi elde edilir - gerçek dünyada mümkün olandan çok daha uygun ve kolay erişilebilir bir biçimde. İnsanların önemli bir kısmı için (özellikle psikolojik kompleksleri, fiziksel engelleri vb. olan kişiler için), sanal ilişkiler, toplumda başkalarıyla eşit koşullarda hareket etmek ve normal bir sosyal çevreye sahip olmak için neredeyse tek fırsattır.
Doğrudan yazışma, doğası gereği cinsel olmasa bile oldukça tehlikelidir. “Güvenli” bir muhatap seçmek oldukça zordur.
İnsan vücudundaki en erojen bölge beyindir. Ruhu açığa çıkaran Frank konuşmaları bazen seksten daha heyecan vericidir. Ancak tüm sanal muhataplar ilişkileri gerçeğe aktarmaya hazır değil. Bu yüzden depresyona ve bazı durumlarda - düpedüz maniye yakındır.
Kural olarak, sanal ilişkiler derinlik ve ciddiyetten yoksundur. Onları herhangi bir zamanda, herhangi bir zamanda açıklama ve özel çaba göstermeden çözebilmeniz, elbette duyguları uyandırır, ancak bir kişi sanal dünyada kalmak istiyorsa, o zaman gerçekte size ihtiyacı yoktur.
Sanal dünyada kendi beynimizde yaratılan yakışıklı prens (prenses) görüntüsüne aşık oluyoruz ve toplantıya sıradan bir insan geliyor.
Sanal bir romanın tamamlanmış olup olmadığı konusunda çok fazla tartışma var - kimse bu sorunun doğru cevabını bilmiyor. Gerçek aşk her yerde olabilir - ve internette de. Ana şey, sanal ilişkinizin sizin için ne kadar ÖNEMLİ olduğunu ve onların geleceğini nasıl gördüğünüzü anlamaktır. İnternette insanların birbirini bulduğu pek çok örnek var. Ve şansınızı denemeye karar verirseniz - aramanızda iyi şanslar, ancak dikkatli olmayı ve çoğu durumda gerçek bir devamı olmayan sanal bir romanın karşılıklı kendini aldatmadan başka bir şey olmadığı gerçeğini unutmayın.
