Bazen kendi çocuğunu yetiştirirken büyükannelerle ortak bir dil bulmak zordur. Paralel ebeveynlik konularında köşeleri yumuşatmayı ve doğru önceliklendirmeyi nasıl öğrenirsiniz.
Bir büyükannenin kendi torunlarının yetiştirilmesinde yer almasında yanlış bir şey yoktur. Kendinizi ve büyükanne ve büyükbabanızla zaman geçirmekten ne kadar keyif aldığınızı, size ne kadar öğretebileceklerini, size ne kadar özen ve sıcaklık gösterdiklerini hatırlayın.
Zorluk, büyükannelerin doğası gereği maksimalist olmaları, “çok ihtiyacınız var”, “çift kemik ağrımaz”, “banyo yaparken kulaklarınızı ıslatmak zararlıdır” ilkeleri olan reddedilemez kanonlar olmasıdır. çoraplar ve şapkalar kutsal bir davadır” ve çok daha fazlası. Taslaklar onları baygınlığa, çılgınlığa sürükler. Sonra bir zamanlar sevilen damat can düşmanı olur ve sevgili gelin de kolsuz kulem olur.
Genel olarak, bir felaketi önlemek mümkündür. Ve bunun tüm sorumluluğu, çocuklara değil, büyük ölçüde eski neslin omuzlarına düşüyor. Sevgili büyükanneler, size göre deneyiminizin sınırsız olduğunu, ancak yine de yazılı bir gerçek olmadığını anlayın. Hem eski güzel gelenekler hem de önyargılar, eğitime yardımcı olma hedefinizde ana itici güç olamaz. Ayrıca annenle kaç kez koşulsuz olarak anlaştığınızı ve bunun koşulsuz ve kolay olup olmadığını da hatırlayın. Bu nedenle, ailede barış ve sükuneti korumak için şunları deneyin:
- asla torunlarınızı ilgilendiren sorumlu kararlar almayın - bu onların ebeveynlerinin ayrıcalığıdır;
- gençlerin yaptıkları her şeyden sorumlu olmasına izin verin;
- Tüm "değil" talimatlarını sorumlu bir şekilde yerine getirin - talimatlar: sizden isteninceye kadar satın almayın, giymeyin, beslemeyin, vb.;
- yardımınızla sitem etmeyin - boş zamanlarınızda tüm kalbinizle ve zevkle yapın.
Ve genel olarak, birbirinize karşı hoşgörülü olun ve en azından bazen, kendinizi gelininizin veya kızınızın yerine koymaya çalışın ve sonuçlara varmadan önce onu anlayın.
