Çocuklarda müzik kulağını belirlemek, sadece çocuğa müzik öğretmeye değip değmeyeceği sorusunun cevabı değildir, çünkü müzik eğitiminin kendisi kimseye zarar vermez. Bir dereceye kadar, genel olarak müzikal yetenekler ve özellikle müzik kulağı, doğuştan sağırlıktan muzdarip olanlar hariç, tüm insanların karakteristiğidir. Müzik kulağının gelişim derecesini ortaya çıkarmak, çocuğun müzik eğitiminin planlanmasına yardımcı olur.
Ne yazık ki, birçok müzik okulundaki giriş sınavları, çoğu zaman, müzik kulağını teşhis etmenin nasıl imkansız olduğunun görsel bir gösterimine dönüşüyor. Çocuktan, öğretmenin aynı anda bir, iki (aralık) veya üç (akor) çaldığını kulak yoluyla belirlemek için, öğretmenin enstrümana aldığı notaları tek tek söylemesi istenir.
Böyle bir teşhis ile müzik kulağı hakkında çok az bilgi elde edilebilir. Bir çocuk doğru notaları "kaybedebilir", duyamadığı için değil, sesini kontrol edemediği için. Ve en önemlisi, bu tür yöntemlerin müzikle çok uzak bir ilişkisi var.
Müzik ve diğer yetenekler için kulak
Müzikal aktivitede, müzik bestelemek, müzik yapmak veya müzik algılamak olsun, müzikal yetenekler karmaşık bir şekilde kendini gösterir, bu nedenle bireysel yeteneklerin izole bir teşhisi başarısızlığa mahkumdur. Ve müzik kulağının kendisi, birçok unsuru içeren karmaşık bir olgudur. Bu, perde işitme, tını ve dinamik, mutlak ve göreceli işitmedir.
Müzikte anlamın ana taşıyıcısı perdedir ve önemli olan tek bir sesin perdesi değil, farklı perdedeki seslerin birleşimidir. Oranları bir sistem halinde oluşturulur - belirli bir anlamın ifadesi olarak farklı yükseklikteki seslerin bir kombinasyonunu algılamanıza izin veren bir mod. Bu yeteneğe modal duygu denir ve müzik kulağının temellerinden biridir.
Müzik zamanla ortaya çıkar ve uzamsal koordinat (perde) zamansal koordinattan (ritim) ayrı düşünülemez, bu nedenle modal duygunun teşhisi ritmik duygunun tanımlanması ile birleştirilmelidir.
Ses perdesinin ve müzik ritminin anlamsal algısı, müzik kulağının aktif tezahüründe ifade edilir - tını sunumundan soyutlanmış ve bu biçimde bellek tarafından saklanan bir melodi biçiminde soyut müzikal ve işitsel temsiller oluşturma yeteneği.
Teşhis yöntemleri
Bir çocuğun müzikal yeteneğini ortaya çıkarmanın en iyi yollarından biri, onu bir şarkı söylemeye davet etmektir. Bu, aktif müzikal aktivitede müzikal yeteneklerin karmaşık bir tezahürü olacaktır. Bir çocuğa bir müzik aletinde eşlik ederken, eşlike nasıl tepki verdiğini takip edebilirsiniz: ritmin uyuşup uyuşmadığı, tuşa düşüp düşmediği ve değilse, düzeltmeye çalışıp çalışmadığı, gerekli sesleri “arama”. sesiyle.
Sonuçları iyileştirmek için ek yöntemler uygulamanız gerekir.
Modal duyguyu teşhis etmek için melodinin iki versiyonunu çalabilirsiniz - kararlı bir son ve kararsız bir sonla. Bu şarkılardan hangisinin bittiğini ve hangisinin devam etmek istediğini çocuğun seçmesine izin verin.
Ritmik duyguyu teşhis etmek için, farklı ritmik organizasyona sahip (mart, vals, polka) bir dizi müzik parçası çalabilir ve çocuğu müziğin ritmine göre özgürce hareket etmeye davet edebilirsiniz.
Müzikal ve işitsel temsilleri soyutlama yeteneğini ortaya çıkarmak için, çocuğun muhtemelen birçok kez duyduğu melodileri çalmanız gerekir (“Ormanda bir Noel ağacı doğdu”, çizgi filmlerden şarkılar vb.) onlara isim vermek için çocuk.
Genel olarak müzikal yeteneklerin ve özel olarak müzik kulağının bu tespiti, gerçek müzikal aktiviteye mümkün olduğunca yakındır ve bu onun etkinliğidir.
