Tüm kadınlar mutluluğunu ilk kez aile hayatında bulacak kadar şanslı değildi. Ayrılan sadece çocuksuz evlilikler değil. Bir kadın bir çocukla veya birkaç çocukla kalır ve başka bir erkekle yeni bir aile kurmaya çalışır. Onlarla ilişkisi her zaman kolay ve basit değildir.
Çocukların kıskançlığı
Zaten çocuğu olan bir kadına aşık olan bir erkek için iki kat daha zordur. Sadece onunla değil, kızları ve oğulları ile de ilişkilerini geliştirmelidir. Kıskançlık bunun önündeki en büyük engeldir. Üstelik hem çocuklar tarafında hem de erkeğin kendisinde gerçekleşir.
Ailenin hayatında yeni bir kişi belirir. Bilinçli veya bilinçsiz olarak, böyle bir durumdaki hemen hemen her çocuk kıskanmaya başlar: şimdi annesini biriyle paylaşmak zorundadır. Çoğu zaman çocuklar, ailede yeni bir erkekle çatışmaları kışkırtır. Gençler özellikle keskin tepki verebilir. Kıskançlıkları, yaşlarının özellikleriyle artar.
Çocuklar da bazen "babanın değiştirildiğini" kabul etmekte zorlanırlar. Bir erkeği sadece annelerinin beyefendisi olarak değil, aynı zamanda yeni babaları olarak da algılamaları zor olabilir. Bilinçaltında, böyle bir çocuk ihanet için kendi babasının önünde kendini suçlu hissedebilir. Dahası, bu tür duygular hem babayla iyi ilişkilerde hem de kötü ilişkilerde ortaya çıkabilir. Bütün bunlar aynı zamanda çocukların annelerinin erkek arkadaşına karşı nefret duymalarına da katkıda bulunur. Ve bu tür olumsuz duygular, bir erkekten kolayca bir yanıt uyandırır.
Rakip olarak çocuklar
Öte yandan, erkeğin kendisi de sevgilisinin zamanının ve dikkatinin% 100'ünü tam olarak emrinde almaz. Çocukları rakibi olarak algılayabilir. Ve kendileri çatışmayı kışkırttıklarında, bazı erkekler onlardan nefret etmeye başlar.
İlişkilerin gelişiminde normal bir aşama olarak çatışmalar
Bu nedenle, bir erkek ve bir kadın arasındaki çocuklu bir ilişkinin başlangıcında bir dereceye kadar çatışmalar kaçınılmazdır. Bu, olayların gelişiminde normal bir aşamadır. Tüm aile üyelerinin kaderi, bu tür çatışmaların ne kadar başarılı bir şekilde üstesinden gelindiğine bağlı olacaktır.
Her şeyden önce, karşılıklı nefretin üstesinden gelme sorumluluğu bir erkeğin omuzlarındadır. Çocuklar yaştan bağımsız olarak (hem okul öncesi hem de ergenler) bilinçaltı düzeyde hareket edebilirler. Oysa bir erkek duygularını takip etme, nedenlerini anlama ve çocukların kalplerine giden bir yol arama konusunda oldukça yeteneklidir.
Bir erkek çocuklardan nefret etmeye devam ederse
Bir adam çocuklara karşı duyduğu nefrete çok fazla odaklanabilir. Bu, annelerini sevmediği anlamına gelmez. Ancak bir erkeğin böyle bir tavrı, bir kadını tüm hayatı boyunca, çocukların da bir parçası olduğu tamamen kabul edemediğini gösterir.
Böyle bir adam sevgilisini çok zor bir duruma sokar. Onu sürekli kendisi ve çocuklar arasında seçim yapmaya zorlar. Bu çok zor bir seçim. Bu durumda ilişkiler, bir erkek ve bir kadın arasında karşılıklı sevgi olsa bile, son seçimi çocuklar lehine yaparsa sona erebilir.
Bir erkek bir kadının çocuklarından nefret etmeye devam ederse, çocuğunun ailede görünmesini beklerse durum özellikle zorlaşır. Bir bebeğin doğumuyla, ailedeki durum daha da gerginleşecek: bir adam, genellikle diğer çocukların zararına olmak üzere, kendi çocuğunun çıkarlarını şiddetle savunacaktır.
Ailede nefretin varlığına izin verilir, ancak yalnızca çok kısa bir süre için. Bir erkek, olumsuz duyguların üstesinden gelmek için önlemler almadan bir kadının çocuklarına kötü davranmaya devam ederse, bu ne kendisinin ne de çocukların psikolojik rahatlığına katkıda bulunmayacaktır. Bu da yetişkinler arasındaki sevgiyi yok edebilir.
