“Yanlışlıkla bir çakı üzerinde uzak ülkelerden bir toz lekesi bulun - ve dünya yine renkli bir sisle sarılmış garip görünecek” - bu dörtlük Alexander Blok'un bir şiirinden. Ve işte bir tane daha - büyük Anna Akhmatova'dan: "… Keşke şiirin utanç bilmeden hangi çöplerden büyüdüğünü bilseydin …". Her ikisi de ilham denilen mucizenin kaynakları hakkındadır.
İlham… İlahi ve şeytani, kör ve aydınlatıcı, loş ve berrak. Tekerlemelerin büyük ustaları onun yokluğunda yaratamadı: Puşkin ona kanatlı, Sologub - vahşi, Nadson - düşünceli, Zhukovsky - hafif dedi. Birisinin nadir bir misafiri var ve muses favorileri bu tür zanaatkarlar diyor. Başka bir aşırı uç var - akıl hastalığının tezahürlerine benzer, yaratıcıyı etrafındakiler için ciddi bir sınava dönüştüren ilham patlamaları.
İlham: Herkes için mi yoksa sadece birkaç kişi için mi bir hediye?
Belki de ilhamın bir insanı ziyaret etmeyeceği hiçbir faaliyet alanı yoktur. Sonra bir mucize olur ve herhangi bir girişim, Green'in "Scarlet Sails" inden bir kömür madencisinin rüyasındaki bir sepet gibi "güllerle çiçek açar". Ancak günlük rutin, insanı son zamanlarda heyecan verici ve ilginç görünen bir mesleğe kayıtsız kılıyor. Durgunluğun nedeni ilham eksikliğidir.
İlham sevgili ve hoş bir misafirdir, ancak dakik değildir. Geç gelişi, hatta ertelenmiş bir ziyareti anlaşılabilir: yükselme her zaman günlük sıkıntılar, maddi sorunlar, ahlaki sıkıntılarla başa çıkmıyor. "Kıvılcımsız" çalışmanın sonucu, özellikle iş, işinin ustası tarafından yapılıyorsa, mutlaka kötü değildir. Bununla birlikte, herhangi bir sanat türündeki şaheserlerin, yukarıdan aydınlanmanın meyvesi olduğuna inanılmaktadır.
muslar nelerden hoşlanmaz
İlhamın gelmesi için ideal koşulları yaratmak ciddi bir hatadır. En son teknoloji ile parıldayan bir mutfak, hostesin bir mutfak mucizesi yaratmasını garanti etmez. Rahat bir stüdyo ve gündelik hayatın dingin sükuneti, bir heykeltıraş veya sanatçıya tek başına harika kreasyonlar sağlamayacaktır. Bir süper kayıt stüdyosuna sahip bir besteci, müzisyen veya şarkıcı, atölyedeki hali vakti yerinde olmayan arkadaşların geçmişine karşı her zaman avantajlı olmaktan uzaktır.
Yaratıcı bir kariyerin başlangıcında genellikle ilhamla karşılaşan insanlar, sosyal merdiveni tırmanmanın, yaratıcılık için koşulları iyileştirmenin ve benzer yaşam iyileştirmelerinin yalnızca "ilham" potansiyelini ve içgörü sayısını artıracağını umarlar. Ve sonuç olarak, sakinlik, narsisizm, merak ve ilgiyi kaybederler, ruhu bir zamanlar yaratıcı dürtüleri uyandıran duygulardan kapatırlar.
İlhamın anahtarları nasıl bulunur
İlham nereye gider? Hiçbir yere gitmez. Yakınlarda kalır, alışkanlıkların, kayıtsızlığın, züppeliğin engellerini aşamaz. Bazen, birinin yaratıcı dürtülerin düzeyi veya yoğunluğuna ilişkin kavramlarına karşılık gelmediği için kasıtlı olarak atılır. Ancak işine aşık olan pek çok insan, ilham kaynağının sihirli bir şekilde mevcut olduğunu söyleyecektir: Bir zamanlar coşkunun size ilham verdiği ortamı yeniden yaratmanız gerekir.
İlham, unutulmuş bir melodinin sesleriyle dalga dalga savrulacak, güzel bir kitap okurken yüreğinizi sıkacak, paraşütle burnunuzda bir karahindiba gıdıklayacak. Parkın sakin bir köşesinde bir yürüyüş, doğaya yapılan bir gezi, her günün yenilik hissini ruha geri getirecektir. İlginç insanlarla iletişim, onları kendi doğalarının yaratıcı yanıyla tanıştırma arzusu da ilhamla buluşmaya yol açacaktır. İlham perisi ile sık sık buluşmaya giden bir başka gerçek yol, bilinen, çalışılan yeni olanı görme, çocuğun büyüleyici bir masalın yakınlığına ve gerçekliğine olan inancını koruma arzusudur.
