Küçük çocuklar tahmin edilemez ve kendiliğindendir. Bu nedenle, kalabalık bir yerde küçük parmaklarıyla burnun derinliğini incelemelerini veya özel bir coşkuyla tırnaklarını yemelerini hiçbir şey engelleyemez. Peki, ne tür bir anne bundan hoşlanabilir! Ve çocuklar neden tırnaklarını ısırır?
Ebeveynler, elbette, çocuklarına toplumda nasıl davranacaklarını, hangi eylemlere izin verildiğini ve hangilerinin uygunsuz olduğunu açıklar. Bununla birlikte, hem evde hem de bir partide, çocuklar, oynarken, düşünürken veya sadece ebeveynlerinin şu anda onları görmediğini fark ederek, aniden yasak ve tamamen hijyenik olmayan bir meslek edinirler - tırnaklarını yemeye başlarlar. Bu konuyla ilgili bir kez daha moral veren bebek, timsah gözyaşları döker ve hıçkırıklarla bir daha böyle olmayacağını söyler. Ama hemen ertesi gün eskiyi tekrar eline alıyor, bu durumda ne yapmalı? Kesinlikle çocuğu azarlamamak ve onu gözyaşlarına boğmamak. Bebeği çevreleyen davranışı ve çevreyi analiz etmeye çalışmak ve akıllı ve sevimli bir bebeğin neden tırnaklarını ısırdığını anlamaya çalışmak daha iyidir. Bir çocuğun tırnaklarını yemeye başlamasının birkaç nedeni vardır, ancak belki de en yaygın ve açık olanı strestir. Bu stres, birinci sınıfa gitmek veya anaokuluna başlamak veya ebeveynler arasında boşanma veya kavgalar gibi olabilir ve ayrıca yetişkinlerin kural olarak bebeğin davranışındaki böyle bir değişikliği yazmayı düşünmediği diğer birçok faktör olabilir.. Küçük kişi tırnaklarını ısırarak stresi azaltır ve bir şeyden endişelenmeyi veya korkmayı bırakır. Çocuğunuzu takip edin ve tırnaklarını ısırmak için hiçbir neden yokmuş gibi göründüğü zamanları belirleyin. Çocuğunuzun farklı türdeki durumlara nasıl tepki verdiğine dikkat edin, nasıl hissettiğini, ne düşündüğünü vb. anlatmasını isteyin. Bu nedenle, çocuk halkın önünde konuşmaktan korkuyorsa veya anaokuluna gitmekten korkuyorsa, ona göründüğü gibi kırılacak, daha sosyal, aktif olmasına yardımcı olmaya çalışın. Belki de bir çocuğun düşük özgüveninden bahsediyoruz, bu da büyük olasılıkla kalifiye bir psikoloğun yardımına ihtiyaç duyacağınız anlamına gelir. Böylece kötü bir alışkanlığın temel nedenini öğrendikten sonra, onu ortadan kaldırmak için önlemler alabilirsiniz. Bir çocuk ısırdığında tırnaklarında, içsel durumun bir tür dışsal eylemle yer değiştirmesi gerçekleşir. Bunu bilerek, çocuğunuzun sadece kötü alışkanlığı unutmasına değil, aynı zamanda korku, endişe ve diğer olumsuz duyguların üstesinden gelmesine de yardımcı olabilirsiniz. Daha büyük bir çocuğa, verdiğiniz gizli hareketi gördükten sonra tırnaklarını yemeyi bıraktığında, belirli (sadece ikinizin bildiği) işaretlerin yardımıyla, kontrol edemediği böyle bir alışkanlığın üstesinden gelmesine yardımcı olunabilir. Bu sizde ek bir güven uyandıracak ve onun şu anda ellerinin ve dişlerinin ne yaptığına daha dikkatli olmasına yardımcı olacaktır. Öyle olur ki çocuk neşelidir, utangaç değildir ve korku ya da benzer duygular hissetmez, ancak yine de ısırır. çiviler. Ve kendini meşgul edecek hiçbir şeyi olmadığı, ebeveynlerinden yeterince ilgi görmediği ya da sadece sıkıldığı gerçeğinden şimdiden kemiriyor. Bebeğinizin kendisi için ilginç bir hobi bulmasına yardımcı olun, ortak aile oyunları düzenleyin, çocuğu mümkün olduğunca az kendine bırakmaya çalışın. Onu saplantılı alışkanlıktan mümkün olan her şekilde uzaklaştırın ve belki de sonunda ondan kurtulmasına yardımcı olacak şey tam olarak bu olacaktır. Ayrıca çocuğunuzun televizyon karşısında geçirdiği süreyi ve izlediği programları da takip edin. Ve sonra çocuğun "uygunsuz" alışkanlığı sadece komik bir anı olacak.
