Mükemmeliyetçilik değişen derecelerde gelişmiştir, ancak zararlılığı her yaştaki çocuklar için aynıdır. Bu açıdan en savunmasız olanlar, ilk doğanlar veya ailedeki tek çocuklardır. Birçok ebeveyn bilmeden yaklaşık olarak aynı hataları yaparak nevrotik bir kişilik oluşturur.
Psikolojide, mükemmeliyetçiliğin nasıl anlaşılacağı konusunda bir fikir birliği yoktur, ancak kesin bir tanım olmasa bile, öğretmenler ve çocuk psikologları bir konuda hemfikirdir: mükemmeliyetçilik, tükenmeye, mesleki deformasyonlara, psikosomatoza yol açan nevrotik bozukluklardan biridir … Söz, mükemmeliyetçi bir çocuk sinirli, mutsuz büyür ve hayattan mutsuz bir insandır.
Bazı ebeveynler, ne yazık ki, çocuklarında mükemmeliyetçiliğin ilk belirtilerini fark ederek (hatta geliştirerek), buldukları hastalıktan dolayı mutlu ve gururludurlar. Misha'larının çok iyi bir adam olduğunu söylüyorlar, her şeyi çok özenle ve doğru bir şekilde yapıyor ve her şeyi mükemmel yapana kadar dikkati dağılmıyor, böyle bir karaktere sahip, tüm askerleri katı bir düzende inşa edene kadar - oynamaya başlar.
Mükemmeliyetçiliğin genetik olarak kalıtsal olup olmadığı sorusu açık kalıyor, ancak bugüne kadar bir mükemmeliyetçinin düşüncesini oluşturan 4 tür ebeveyn davranışı tespit edildi:
- Ebeveynler aşırı eleştireldir. Yumuşak, mantıklı, babacan bir şekilde söylenen sağlıklı eleştiri bir şeydir; başka bir şey ise, bir çocuğun tüm çabaları için yalnızca bir eleştiri almasıdır.
- Ebeveyn beklentileri çok yüksek. Bazı insanlar, örneğin, bir dahi çocuk yetiştirmeyi vaat eden kitaplar satın alır. Ve kitaplara göre yaşıyorlar, çocuklarla değil.
- Ebeveyn onayı eksik veya tutarsız. İlk noktayı yansıtıyor. Çocuk olumlu pekiştireç almaz, bu şekilde bir eksiklik oluşur, bundan sonra çocuk çok çabalamadığı için iyi sayılmadığını düşünmeyi öğrenir. Bu, diğer şeylerin yanı sıra işkolikliğe yol açabilir.
- Mükemmeliyetçi ebeveynlerin kendileri rol model olarak hizmet eder.
Ebeveynler, çocuğun ruhunun çok aktif olduğunu, acil eylem gerektirdiğini ve bunun hatasız davranışla bağdaşmadığını hatırlamalıdır. Çok fazla deneme ve çok fazla hata - bu bir çocuk için normal bir durumdur, hatalar ve yanlış kararlarda yanlış bir şey yoktur.
Bazı ebeveynler çocuklarına oyunda doğru ve yanlış davranış olduğunu (bu futbol ya da satranç oynamak gibi standart kurallar için geçerli değildir, genel olarak oyundan bahsediyoruz) ve çocuklar diyelim ki fil kırmızı ve güneş yeşil, bu tür ebeveynler bunun yapılmaması gerektiğini açıklıyor.
Çocuğun ruhu proaktiftir ve bazı ebeveynler çocuklarına kutupsal bir tutum aşılar - ya mükemmel bir şekilde yapın ya da hiç yapmayın. Bu, olayların normal akışına, deneme yanılmalara aykırıdır, ancak daha da kötüsü, inisiyatifi öldürür.
Kabul edilmelidir ki, çok az ebeveyn çocuklarını hatalarından dolayı cezalandırsa da, aynı zamanda bazı ebeveynler açıklamalar ve sorular için onları azarlar.
Ebeveynlik sorumlu ve karmaşık bir süreçtir, ebeveynler her sabah bir kişinin büyüdüğünde nasıl olacağını öncelikle kendilerinin etkilediğini, ancak aynı zamanda ciddi zararlara da yol açabileceklerini kendilerine hatırlatmalıdırlar. Çocukları daha sık hatalar için affedin ve onlara nazikçe öğretin, istekleri ve soruları görmezden gelmeyin, inisiyatif için teşekkür ederiz.
