Mutluluk ve neşe ihtiyacının insanlarda temel ihtiyaçlardan biri olduğuna inanılmaktadır. Ancak, herkes bu duruma yaklaşmayı başaramaz ve bazen insanlar mutluluklarını bağımsız olarak reddeder.
Otomatik pilotta yaşam
Kendi mutluluğunuzu kaçırmanın en kolay yolu, hayattan ne istediğinizi açıkça bilmemenizdir. Genellikle çocukluktan itibaren bir insan bir kalıba göre yaşar, ailesinin onu gönderdiği okulu bitirir, daha sonra en kolay girilen üniversite olan üniversiteye ilk kabul edildiği yerde işe gider, sonra bir adamla tanışır. ya da kadın evlenir, çocukları olur… Bu durumda yaşam, otomatik olarak sanki bilinçsizce gerçekleşebilir. Bazı koşulların etkisiyle insan bir anda hayatın kendisi için sıkıcı olduğunu ve farklı bir şey istediğini düşünebilir. Birisi değişmeye karar verecek, ama birisinin cesareti olmayacak çünkü bilinmeyen korkutucu.
Korkular ve kompleksler
Bir kişinin başlangıçta ne istediğini ve mutluluk için neye ihtiyacı olduğunu bilmesi durumunda, bazen kompleksler, korkular ve kararsızlık müdahale eder. Örneğin, genç bir adam sanatçı veya tasarımcı olmak ister, ancak ebeveynlerinin baskısı altında avukat olmak için okumaya gider. İyi bir kariyer yapmayı başarsa bile, büyük olasılıkla tatminsiz hissedecek ve arzularını savunamadığı için kendini suçlayacaktır. Aynı zamanda, bir kişinin, hitabet gerektiren bir meslekte kendini gerçekleştirmeyi hayal ettiği, ancak halk arasında, korkudan iki kelimeyi bile bağlayamadığı da olur. Daha sonra bir psikolog yardımıyla da dahil olmak üzere korkunun üstesinden gelmeye çalışabilir. Bu başarısız olursa, rüya gerçekleşmeden kalır.
İnsanlar genellikle kamuoyu ve mevcut klişeler tarafından durdurulur. Örneğin 35 yaşında bir erkek, mesleğini değiştirmek istediğini fark etmiş ve hatta kursları tamamlamak veya kendi işini kurmak için belirli bir sigortası vardır. Ancak arkadaşları ve akrabaları onun fikirlerine şüpheyle yaklaşıyor ve çok geç olduğunu ve istikrarın en önemli olduğunu söylüyorlar. Ve bir kişi içten bağımsız olmayı ve istediğini yapmayı göze alamaz.
Sıkı bir şekilde yetiştirilmiş bir ailede büyüyen ve arzularını dikkate almayan biri için mutlu olmak zordur. İhtiyaçlarını belirlemeye ve karşılamaya alışık değildir. Her zaman gerekeni yapmaya çalışır. Böyle bir kişi işkolik olabilir ve kendini dinlenmekten mahrum bırakabilir ve ailede her şeyden önce karı koca ve çocuklar için deneme yapar ve kendini unutur. Bu davranış öncelikle düşük benlik saygısından, kendini sevmemekten ve değersizlik duygularından kaynaklanır.
Kişisel hayat
İnsanlar sevdiklerinin yanında olamadıkları için de yeterince mutlu olamıyorlar. Böylece, bir erkek veya kadın, evli ve çocuklu bir kişiyi sevebilir. Herkes bir aileyi yok etmeye cesaret edemez. Veya bir erkek bir kadına evlenme teklif etmeye cesaret edemez ve sonra başka biriyle evlenir. Ayrıca aşıklar, ebeveynlerinin baskısı altında ve toplumun farklı katmanlarına mensup olmaları nedeniyle dağılabilirler.
