“Bütün mutlu aileler birbirine benzer, her mutsuz aile kendi yolunda mutsuz” - “Anna Karenina” romanı böyle başlıyor. Büyük yazar ve düşünür L. N.'ye tüm saygımla. Tolstoy, bu ifadeyle tartışılabilir.
Talimatlar
Aşama 1
Kelimenin tam anlamıyla herkese benzemeyen birçok aile var - maddi zenginlik, eşlerin birbirlerine ve çocuklara karşı tutumu, emirler, alışkanlıklar, hobiler. Ancak mutlular! Yani her mutlu aile kendi yolunda da mutludur. Ama bu neden oluyor? Tüm insanlar karakter, alışkanlık ve yetiştirilme bakımından birbirinden farklıdır. Farklı ailelerde eşlerin aynı şekilde davranmasını, aynı şekilde konuşmasını, ev işlerini yapmasını, çocuk yetiştirmesini, boş zaman geçirmesini vb. beklemek saçmadır. Tabii ki, neyin doğru neyin yanlış olduğu, karakter, yetiştirme, alışkanlıklar hakkındaki kendi fikirlerine dayanarak bunu kendi yollarıyla yapacaklar. Ana şey, birbirlerine sevgi ve saygıyla davranmalarıdır, o zaman aile mutlu olabilir.
Adım 2
İnsanların da farklı ihtiyaçları vardır. Bir aile mütevazı bir gelirle yetinirken, diğerinin geniş bir eve, yabancı tatil yerlerinde düzenli olarak dinlenme, pahalı mağazalarda alışveriş yapma ve şık restoran ve kulüpleri ziyaret etme fırsatına ihtiyacı var. Her iki durumda da eşler bu ihtiyaçları karşılama imkânına sahip olurlarsa memnun ve mutlu olacaklardır.
Aşama 3
Her ailenin ayrıca kendi yaşam öncelikleri sistemi vardır. En büyük mutluluğun sağlıklı, zeki ve çok yönlü çocuklar yetiştirmek olduğu birçok çift var. Ama işin ve kariyerin ön planda olduğu aileler de var. Her ne kadar bu tür eşler çocuklarını sevebilir ve mümkün olan her şekilde onlara bakabilir. Ve birisi, en sevdiği hobisi olan yaratıcılığa katılma fırsatı olmadan mutluluğu düşünmez. Herhangi bir standart, şablon burada geçerli değildir. Ancak her durumda, eşler kendilerini içtenlikle mutlu görebilirler.
4. Adım
Son olarak, mizaçlardaki farkı unutmamalıyız. Aile mutluluğu için, duygusal, etkilenebilir bir kişi genellikle sevgi sözlerini duymalı, dikkat belirtileri hissetmeli, bir eşten özen göstermeli, mütevazı olsa bile ondan hediyeler almalı, iltifatlar duymalıdır. Bu olmadan kendini mutlu hissetmez, eşinin duygularının samimiyetinden şüphe edebilir. Ve daha sakin, ölçülü bir kişinin bu kadar sık ve duygusal sevgi, dikkat ve şükran gösterilerine ihtiyacı yoktur (elbette, aynı zamanda nazik sözleri ve hediyeleri de sever). Bununla birlikte, evlilikte de mutlu olabilir, sadece sevgiyi hisseder, kanıta ihtiyacı yoktur ve önemli değildir.
