Küçük yaş farkı olan çocukların benzer ilgi alanları ve oyunları vardır. Çocuklar genellikle küfür eder ve oyuncakları paylaşamazlar. Aynı yaştaki çocukları yetiştirmek kolay bir iş değildir. Sonuçta, her çocuğun bireysel bir yaklaşıma ihtiyacı vardır.
Çocuklar arasındaki rekabet çeşitli nedenlerle ortaya çıkar ve çoğu zaman oyunda kendini gösterir. Çocuklar oyuncakları paylaşmak konusunda isteksizlerse, bu onların ebeveynlerinin dikkatini çekmek için savaştıklarını gösterir. Büyük çocuk, üstünlüğünü göstermeye ve ebeveynlerinin dikkatini kendine çekmeye çalışır ve küçük çocuk, büyük olanın davranışını taklit ederek davranış tarzını benimser.
Ayrıca anne babaların, bazı çocukların daha çok üzüldüklerinde (en küçük çocuk, kız) ortaya çıkar çünkü bu kıskançlık çocuklar arasında ocakta büyür. Kötü davranışın sadece gerçekleşmediğini anlayın. Çocuklar boş bir levha gibidir, belli bir bilgi birikimi ile doğmazlar. Yaşamlarının ilk bir buçuk yılında davranış kalıplarını gözlemler ve öğrenirler, sokakta çocuk oynayan ebeveynlerine bakarlar ve elde edilen verilere dayanarak kendi davranış modellerini oluştururlar.
Diğer çocuktan oyuncakla oynaması için izin isteyerek çocuğunuza mümkün olduğunca erken paylaşmayı öğretmeye çalışın. Çocuk oyuncağı bırakmazsa, ona bir tane daha teklif edin. Oyunda net talimatlar vererek çocuklar, toplu oyunun temellerini ve ilkelerini atacaklar.
İki buçuk yıldan başlayarak, bir çocuğa sırayla oyuncaklarla oynamayı öğretmek zaten mümkündür, bir yetişkinin görevi kurallar oluşturmak ve uygulamalarını izlemektir. Çocuk saldırgansa, onu durdurun. Bu tür duyguları göstermenin imkansız olduğunu göstermek.
Ana şey iyi bir örnek göstermektir. Sabırlı olun, sinirli ve kızgın olsanız bile oyuncakları zorla almayın. Bu kurallara uyarak, çocuklar arasındaki rekabeti yenebilir ve onlara paylaşmayı öğretebilirsiniz.
