Birçok kadın erkek bebekliği sorunuyla karşı karşıyadır. Koca, arkasından bulaşıkları yıkayamaz, kirli çamaşır sepetine çorap koyamaz, durmadan oturur, bilgisayar oyunları oynar ve daha büyük çocukların ebeveynlerini küçükler için kıskandığından daha çok çocuğu kıskanır. Açıklanamaz görünüyor, çünkü bir yetişkin böyle davranmamalı.
Erkek çocukçuluğunun nedenleri yetiştirmede yatmaktadır. Doğası gereği, yetiştirme muhafazakardır ve birçok yönden bir zamanlar gerekli olan gelenekleri takip etmeye devam eder, ancak modern dünyanın koşullarında kısır hale gelmektedir.
Bu geleneklerden biri, bir oğlun doğumuna, bir kızın doğumundan daha çok bir “varis”in doğumuna sevinmektir. Çocuğa karşı böylesine saygılı bir tavırla, "ailenin idolü" gibi yetiştirilmeye girmek kolaydır, sadece her zaman kendisine daha fazla ilgi talep edecek ve onunla paylaşmak istemeyecek çocuksu bir adamın oluşumuna yol açar. karısı çocuklu bile.
Adam ve ev işleri
Başka bir gelenek, ev işlerinin “erkek” ve “kadın” olarak bölünmesidir. Bu, haklı olduğu köylü yaşamından geldi: herkes için yeterli iş vardı, iş bir erkek ve bir kadın arasında eşit olarak bölündü. Ancak modern bir şehir sakini, yakacak odun için ormana gitmez ve köylünün 20. yüzyılın başlarında yaptığı pek çok şeyi yapmaz - ev hayatında hala geleneksel olarak "kadın" olarak kabul edilen şeyler vardır.
Erkeklerin görevlerini yalnızca bir tabureyi tamir etmeniz, bir avize asmanız veya bir gardırop taşımanız gerektiğinde hatırlarlar, ancak bu zaman zaman olur ve sürekli yemek pişirmeniz ve bulaşık yıkamanız, evde düzeni sağlamanız gerekir. Geleneksel olarak, kızlara bu tür işleri çocukluktan itibaren yapmaları öğretilir, ancak erkekler değil, bu yüzden yetişkin erkekler ev işlerini nasıl yapacaklarını bilmiyorlar ve istemiyorlar, her zamanki gibi onları eşlerine veriyorum. Günlük yaşamda erkek çaresizliği buradan kaynaklanır.
Bilgisayar oyunları
Paradoksal olarak, erkeklerin bilgisayar oyunlarına olan tutkusu da oldukça eski bir gelenekle ilişkilidir - erkek ve kız çocuklarında saldırgan davranışları farklı şekilde ele almak.
Kızlarda saldırgan davranış koşulsuz olarak kınanır ve bastırılır. Erkeklerde, onaylanmasa bile, "gerçek bir erkeğin" bir özelliği olarak daha az kınanır. Kızlar arasında bir kavga acil bir durumdur, bir erkek kavgası normdur. Hatta birçok ebeveyn, istismarcıyı dövmediyse oğullarını sitem edebilir.
Ama şimdi bu ruhla yetiştirilen bir çocuk erkek oluyor ve bir yetişkinde modern dünyada saldırganlık cinsiyete bakılmaksızın yasalarca teşvik edilmiyor ve hatta cezalandırılıyor. Bir kişi onu sürekli olarak kendi içinde bastırmalıdır - belki de bu, erkeklerde daha düşük yaşam beklentisinin nedenlerinden biridir. Bu gibi durumlarda, çoğunlukla askeri konularla ilgili olan bilgisayar oyunları doğal bir çıkış yolu haline geldi: saldırganlığı sosyal olarak onaylanmış bir şekilde göstermeyi mümkün kılıyor.
Erkek çocukçuluğunun bu tür tezahürleri felsefi olarak ele alınmalıdır - bir insanda çocukluktan gelenleri yeniden yapmak imkansızdır. Bir kadın ancak kayınvalidesinin hatalarını tekrarlayamaz ve oğluna gerçek bir erkeğin ciddi, sorumlu bir kişi olduğunu ve herhangi bir nedenle yumruklarını kullanan ve paspasa dokunmayan biri olmadığını zamanında açıklayamaz.
