Çocukların yanlarına yatmak birçok ailede sık görülen bir durumdur. Çocuklar ve ebeveynler arasında ciddi çatışmaların nedeni haline gelir. Bir çocuğu sert yöntemlerle yalan söylemekten vazgeçirmek mümkün müdür, yoksa bu başka yollarla mı başarılmalıdır?
Bir çocuğun size neden yalan söylediğini anlamanın en iyi yolu kendinizi onun yerinde hayal etmektir. Muhtemelen sizin de ailenize yalan söylemek zorunda kaldığınız kendi çocukluğunuzu hatırlayın. Bu davranışı yapmanıza tam olarak ne sebep oldu? Korku tabii. Belki bir kez, bunu veya bu suçu ilk kez işledikten sonra, safça ebeveynlerine itiraf ettin ve cezalandırıldın. Bu andan itibaren, aşağıdaki benzer davaların hepsinde itiraf etmemeye karar verdiniz. Şimdi çocuklarınız aynen böyle davranıyor - bu hikaye nesilden nesile kendini tekrar ediyor Şimdi, yanlış yaptığınızı itiraf ettikten sonra ebeveynlerinin sizi cezalandırmayacağından (veya en azından) emin olsaydınız, çocukken kendinizin ne yapacağını hayal edin. çok daha yumuşak cezalandırıldılar). yalan söyler misin Tabii ki hayır. Ya da belki de suç işleme arzusunun kendisi ortadan kalkacaktır. Bu nedenle, bir çocuğa yalan söylememeyi öğretmek için, ebeveynlerine olan güvenini kendi adına kazanmak gerekir. Ebeveynlerin düşman olmadığını ve korkmaması gerektiğini ona açıklayın. Bir görevi kötüye kullanmanın itiraf edilmesi durumunda, cezayı önemli ölçüde azaltacağınıza ve hatta uygunsa, cezayı iptal edeceğinize söz verin ve çocuk kendini itiraf etmezse, yine de er ya da geç ne olduğunu öğreneceğinizi açıklayın, ancak bu durumda ceza çok daha ağır olacaktır… Ayrıca, asla kötülüğü çocuğun üzerinden almayın, ebeveynlerden gelen herhangi bir cezanın çocuğun iyiliği için sevginin bir tezahürü olduğunu unutmayın. Çocuğun istemeden şu veya bu suçu işlemesi, örneğin yanlışlıkla bir vazoya dokunması ve düşürmesi olur.. Bu gibi durumlarda en sık ailesine yalan söyler. Bir evcil hayvanı varsa, onu tamamen suçlayabilir. Genel olarak kasıtsız bir eylem için cezanın uygun olup olmadığını düşünün, çünkü çocuk size zarar vermek için bir hedef belirlemedi ve belki de kendisi çok üzgün. Bu nedenle, bu durumda, itiraf ederse hiç cezalandırılmayacağına söz verin. Zaten onun için bir ceza olduğu için, kötü notlar için cezaları tamamen kaldırın. Bazı ailelerin yaptığı gibi yürürken kesikleri cezalandırmak saçma ama fazla ileri gitmeyin. Bir çocuğun, çok ciddi bir suçunu itiraf etmiş olsa bile, cezalandırılmasının garanti edilmeyeceği koşullar yaratmayın. O zaman yalan söylemeyi bırakacak, ama artık sonsuza kadar “günah ve tövbe edebileceğine” karar verecek. Makul bir denge kurun, her seferinde bir itiraf durumunda tam olarak ne yapılacağı konusunda bilinçli bir karar verin: cezayı iptal etmek veya sadece hafifletmek ve ne ölçüde.
