Genç anne bebeği kendi kendine ya da ev işlerini yapması için bir dakikalığına bıraktı ve çocuk zaten bir öfke nöbeti geçirmişti. Bir bebeğe nasıl güvence verilir ve kaba [çocuk yetiştirmenin en başındaki hatalardan nasıl kaçınılır?
Çoğu insan çocuksu ağlamalardan rahatsız olur. Ve birçoğu içtenlikle çocuğun herhangi bir şekilde mümkün olduğunca çabuk sakinleşmesini ister. Çocuk yetiştirmekle ilgisi olmayan bir komşu için böyle bir tutum affedilebilir. Ancak anne için çok zor bir görev var, hızlı bir şekilde gezinmeniz, histerinin nedenini anlamanız, doğru yaklaşımı seçmeniz ve sabırla sonuna kadar getirmeniz gerekiyor.
İki yaşına kadar çocuklar çoğunlukla açlıktan, ıslak bezden, soğuktan veya sıcaktan, annelerinin yokluğundan, uyuşukluktan veya ağrıdan ağlarlar.
Ne istediğini açıklayabilen iki yaş üstü çocuklar ihtiyaçlarını daha kolay karşılayacaktır. Ancak bu yaşta manipülatif öfke nöbetleri ortaya çıkmaya başlar. Ancak her histeri manipülasyon değildir. Bir bebek acıdan veya kırık bir oyuncaktan ağlarsa, bu ciddi bir yetişkinden daha düşük olmayan gerçek bir çocuğun kederidir. Böyle anlarda bebeğin ağlamasına izin vermelisiniz. Güven vermeye, dikkatini dağıtmaya, ikna etmeye ve hatta daha fazla utanmaya gerek yok. Ağlayan bebeği kollarına al, sarıl ve sadece sus. Bu zamanda çocuk, çocuğunun ruhunu deneyimden kurtarır. Bebek sakinleştiğinde onunla konuşabilir, ilginç veya komik bir hikaye anlatabilirsiniz.
Çocuk bilerek manipüle ediyorsa, o zaman sakince görmezden gelmeniz gerekir. Konuşmanın sadece sakinleştiğinde gerçekleşeceğini açıkça belirtin. Çocuk mağazada sinir krizi geçirdiyse, çocuğa dışarıda veya çıkışın yakınında bekleyeceğinizi söyleyin. Sonuçta, ana izleyici olmadan histeri boş bir meseledir ve çocuk bu şekilde hiçbir şey elde edemeyeceğini çok çabuk anlayacaktır.
