Toplam bilgi, uzun zamandır hem yetişkinleri hem de çocukları yakaladı. Hem küçük hem de büyük, genellikle kişi başına birkaç kopya miktarında bir bilgisayar, tablet ve diğer araçlara sahiptir.
Ancak toplumda yaşanan bu tür süreçler iki ucu keskin bir kılıçtır. Doğal olarak, eşsiz bir artı, evinizden ayrılmadan yeni bilgi ve beceriler edinmenize izin veren bilgilerin genel olarak mevcudiyetidir. Ancak diğer yandan okul öncesi ve ilkokul çağındaki çocukların bilgisayar kaynaklarını "tükettikleri" dozlara dikkat edilmelidir.
Artık çocuklar bilgisayar ortamında doğdu. Anne ve baba, erkek ve kız kardeşler ve genellikle büyükanne ve büyükbaba bilgisayar alanında %90 oranındadır. Bazı ebeveynler, 3-4 yaşlarında bir bilgisayarın veya dizüstü bilgisayarın tuşlarına ustaca ve ustaca basan ve 7 yaşında kolayca bilgisayar oyunları yükleyip oynayan çocuklarının başarısına sevinirler.
Bununla birlikte, bir çocuk sanal bir hayat yaşamaya başladığında, gerçek iletişimi sanal, gerçek "canlı" arkadaşlarla sosyal ağlardan arkadaşlarla değiştirdiğinde, çocukların bilgisayarlaşmasının madalyonun başka bir yüzü vardır.
Ayrıca yetişkinlerin, bir çocuğun hangi kaynakları ziyaret ettiğini hiçbir şekilde kontrol etmedikleri için, bir çocuğun internetten hangi bilgileri aldığını bilmemeleri de pek iyi değildir. İnternetin ana tehlikesi budur: bilgisayarın ve İnternet alanının düzensiz kullanımı. Ve bilgisayar başında sürekli oturmanın büyüyen bir organizmanın uyumlu gelişimine katkıda bulunmadığı şüphesizdir.
Bu bağlamda, birçok modern psikolog, bazı çocuklar gerçekte kendilerini arabadan koparamadıklarında, tüm boş zamanlarını arkasında harcadıklarında, çocukların bilgisayara bağımlılığı sorunu hakkında konuşmaya başladı. Onları değerli oyuncaklarından mahrum bırakma girişimleri genellikle öfke nöbetlerine yol açar, çocuk yetişkinleri gözyaşlarıyla manipüle etmeye çalışır. Yetişkinler olarak ebeveynler ve bu durumda ciddi insanlar, çocuğu başka bir şeye ilgilendirmeli, örneğin onunla oynamalı veya kitap okumalı ve şımarık bir çocuğun liderliğini takip etmemelidir. Ne de olsa, ebeveynler kendi işleri ve sorunları tarafından günlerce tutsak olan gönüllü veya zorunlu kölelere dönüştüğünde, çocuklar genellikle bilgisayarın rehineleri haline gelirler. Bu nedenle, kendi çocuklarınızla boş zaman geçirmeniz gerekir.
Bir parola belirlemek, çocuk ve bilgisayar arasındaki "iletişimi" sınırlamak için iyi bir seçenektir. O zaman ebeveynler, yokluklarında çocuğun bilgisayara gelmeyeceğini, ancak çalışmaya başlayacağını kesin olarak bileceklerdir.
Bu nedenle çocuğun bilgisayar başında geçirdiği süre ebeveynler tarafından net bir şekilde düzenlenmelidir.
