Arapların kötü ve zalim oldukları, ailelerinde çoğu zaman tiran kocaları olduğu, karılarının hiçbir hakları olmadığı, kocalarına hizmet etmek, evde kalıp çocuk doğurmak zorunda olduklarına dair hikayeler, çocukluğundan beri pek çok çocuktan korkar.
Doğu hakkında bildiğimiz gerçeklerin çoğu çok abartılı ve yanıltıcı. Örneğin doğulular arasında anneler ailenin resmi olmayan lideri olarak kabul edilir. Erkekler ise patron ve koruyucu işlevlerini yerine getirirler. Tüm aile üyeleri resmi olmayan lideri dinler ve saygı duyar ve ayrıca önemli bir karar vermeden önce en büyük eşin fikrini almak gerekir. Onun izni olmadan hiçbir şey yapılamaz. Erkeklerin akrabalarına ve eşlerine karşı nazik olmaları gerekir.
Doğu ülkelerinde çocuklar çok düşkündür. Güzelce giyinirler ve genellikle hediyelerle şımartılırlar. Araplar arasında, bir yabancının sokakta şekerli bir çocuğa davranması normal kabul edilir. Ancak çocukların kaprisli olmaları ve ebeveynlerine itaatsizlik etmeleri yasaktır. Erkek çocuklar çocukluktan itibaren erkek olarak yetiştirilir. Bu nedenle, Irak'ta, ebeveynler isterlerse, oğullarını sadece sıradan konuları değil, aynı zamanda silahların nasıl kullanılacağını da öğrettikleri bir askeri okula gönderebilirler.
Elbette, bir Arap karısını dövebilir, ancak bu diğer halklarda olduğundan daha sık olmaz. Ancak Kuran'da cennetin sadece eşlerine bakan iyi kocalar için geçerli olduğu bildirilmektedir. Ayrıca Arapların çok olduğu ülkelerde kadınlara saygı gösterilmesi gerekiyor. Bunu anlamayanların işi zor. Gerçek şu ki Araplar tüm akrabalarıyla arkadaştır ve çok geniş aileleri vardır. Yani bir koca, karısına en az bir kez vurursa, bunu bütün akrabalarına söyleyebilir ve ondan sonra adama gelip akrabalarına şefaat ederler.
Araplar, diğer halklar gibi, çoğu zaman zorluklar yaşarlar. Tüm ülkelerin artıları ve eksileri olduğu kadar mutsuz aileleri olduğu için iyi olduklarını varsaymayın. Bununla birlikte, kendinizi diğer halkların temellerine alıştırmak ve onlardan ne öğrenmeye değer olduğunu düşünmek mantıklıdır.
