Çocukları birçok şeyden yasaklamaya alışkınız. Ne de olsa yasaklamak, çocuğa açıklamak, konuşmak ve yardım etmek için zaman kaybetmekten çok daha kolaydır. Ancak bu yaklaşım kötüye kullanılırsa, inisiyatif ve yıldırma eksikliği yaşayabilirsiniz.
1. Kendiniz olun. Sessiz ve sakin bir çocuk hayal ettiniz ve sabahtan akşama kadar tavana koşuyor. Senin hayalinde, çocukların hepsi militan ve cesur ve seninki mütevazı bir şekilde bir köşede oturuyor ve kitap okuyor. Bir entelektüel yetiştirmeyi hayal ettin ve babasıyla birlikte garajda kendini iyi hissediyor. Anlaşmalı ve çocuğu olduğu gibi kabul etmeliyiz. Aksi takdirde, kendinizi memnun etmek için çocuğunuzun kaderini çarpıtma riskiyle karşı karşıya kalırsınız. Her birimiz belirli niteliklerle doğarız ve onları ne kadar değiştirmeye çalışırsan çalış, hiçbir şey işe yaramaz. Çocuğun neyi sevdiğini geliştirmeye odaklanmak daha iyidir.
2. Fikriniz olsun. Homo sapiens zekidir çünkü düşünebilir. Bu nitelik olmadan yaşamak ve başarıya ulaşmak çok zordur. Müdahale etmeyin, yardım edin. Çocuğunuzu soru sormaya teşvik edin, şüphe uyandırın, günlük önemsiz şeyler hakkında bile sizinle tartışmasına izin verin. Böyle küçük şeylerden başlayarak dahiler doğar. Ya da en azından düşünen insanlar.
3. Duyguları gösterin. Muhtemelen, zamanımızda sadece tembel bunu bilmiyor. Duyguların ifadesini kısıtlar ve yasaklarsanız, hem somatik hastalıklar hem de psikolojik bozukluklarla doludur. Bırakın çocuklar saf bir kalple sevinsinler ve gözyaşlarını ağlasınlar. Yeniye içtenlikle şaşırmalarına izin verin ve size korkularını anlatmaktan çekinmeyin. Bu sağlıklı büyümek için çok önemlidir.
4. Hayal kurmak. Gelişmiş hayal gücü ve açık yalanlar iki farklı şeydir. Anne babaların çocuklarına yeni dünyalar icat etmelerini, eşi görülmemiş şeyleri hayal etmelerini yasaklaması beni şaşırtıyor. Fanteziler, olağanın içinde olağandışı olanı bulmayı ve tamamen yeni bir şey yaratmayı bilen gerçek yaratıcı insanları doğurur. Yaratıcılık olmadan, tüm insanlığın gelişimi olmazdı. Çocukları fantezilerinde destekleyin, onlarla gerçekten ilgilenin ve bu eğlenceli aktiviteye birlikte katılın.
5. Ebeveynlere yardım edin. İlk önce çocukları bezden ve elektrikli süpürgeden uzaklaştırıyoruz - yollarına çıkıyorlar! - ve sonra seni temizlikte bize yardım etmeye zorlayamayız. Ebeveynlere yardım etmek, bebeklikten itibaren çocuk kendini önemli ve gerekli hisseder. Onu bu duygudan mahrum etmeyin. Ve aynı zamanda iş sevgisini aşılayın.
6. Işıkla uyuyun. Karanlıktaki canavarlar gerçekten korkutucu. Karanlıkta rahatsız olan bile kaç yetişkin olduğunu öğrenirseniz şaşırırsınız. Özellikle yalnızken. Ancak yalnızca yetişkinler kendilerini kontrol edebilir ve her an kimsenin bu ışığı yakmalarını yasaklamayacağını her zaman bilir. Çocuklar ise korkularıyla baş başa, tamamen yalnız kalırlar. Ve en yakın insanlar bile onlara yardım etmek istemiyor.
7. Porsiyonun tamamını yemeyin. Yemek zevk olmalı, ağır iş değil. Tabii ki, küçük kızlarla ve özellikle gurmelerle zor olabilir: onlara ne verirseniz verin, her şey lezzetli değildir. Yine de, çocuklar için en azından bir miktar seçme özgürlüğü kalmalıdır. Aksi takdirde ileride yeme bozukluklarının önüne geçilemez. Ve günümüzde ciddi öfke nöbetleriyle doludur.
