Tüm çocuklar benzersizdir, bu nedenle gelişimlerinin aşamalarında zorunlu, standart terimler yoktur. Birisi yuvarlanmaya, oturmaya, daha erken yürümeye başlar. Eksik bir yılda birileri zaten belirli kelimeleri oldukça güvenle telaffuz ediyor ve biri iki yıl içinde bile sessiz kalıyor. Bu tamamen normal ve doğaldır. Ancak, gecikme çok uzunsa, ebeveynler uyanık olmalıdır. Ve yaşına göre okula uygun olan bir çocuk konuşmaya bile başlamadığında, tıptan en uzak insanlar bile anlar: tedavi edilmesi gerekiyor.
Talimatlar
Aşama 1
Şunu anlamanız gerekir ki, isteklerle, lütfen “En azından bir şey söyle! Bizden sonra böyle ve böyle bir kelimeyi tekrarlayın”ve hatta daha çok bağırışlar, sitemler, cezalar ile hiçbir şey elde edemezsiniz. Sadece daha da kötüye gidecek. Çocuk zaten bir nedenden dolayı kalıcı bir konuşma isteksizliği oluşturdu ve bu tür "tedavi yöntemleri" sadece durumu daha da kötüleştirecek.
Adım 2
Çocuğunuzu nitelikli bir pediatrik nöroloğa gösterdiğinizden emin olun. Gerçekten deneyimli, bilgili bir profesyonele ulaşmak için elinizden gelenin en iyisini yapın. Tedavinin uzun ve zor olabileceğini önceden unutmayın. Konuşmadaki gecikmenin konuşma merkezinin normal işleyişinden sorumlu alana baskı yapan bir tümörden kaynaklanıp kaynaklanmadığını kontrol etmek için doktorunuzun yönlendirdiği şekilde bir MRI (manyetik rezonans görüntüleme) taraması yaptırın.
Aşama 3
Ayrıca çocuğunuzu deneyimli bir konuşma terapistine götürün. Psikoloğa göstermekten zarar gelmez. Bir uzman hakkında önceden bilgi alın. Çocuğunuzla kalifiye bir profesyonel çalışma yapmaya çalışın ve minimum bilgi ve aşırı öz-önem ile çoğalan kurslardan mezun olmayın.
4. Adım
Kendi davranışınızı, evinizdeki psikolojik durumu dikkatlice analiz edin. Tıbbi literatürde, bir çocuğun sözde aptallığının, örneğin bir veya her iki ebeveynin asosyal davranışı ile sürekli psikolojik baskının sonucu olduğu durumlar tanımlanmaktadır.
Adım 5
Çocuğunuzla zorlukla iletişim kurarsanız ve diğer çocuklar onunla oynamıyorsa (örneğin, aile herhangi bir nedenle yalnızlık içinde, neredeyse yabancılarla temas etmeden yaşadığında), bebeğiniz kelime hazinesini geliştirmemiş olabilir. Onunla daha sık konuşun, onu çevreleyen her şey hakkında, şu anda ne yaptığınız hakkında konuşun. Küçük çocuğunuzun yaşıtlarıyla daha sık etkileşim kurmasını sağlamaya çalışın.
