Çocuğunuzu güldürmek için olağanüstü bir şey icat etmenize gerek yok. Çocuklar sadece neşeden değil, aynı zamanda hoş iletişimden, oyundan ya da … sadece hayattan da gülerler. Bazen önce gülmeye başlarlar ve ancak o zaman uygun bir sebep ararlar - etraflarındakilere beklenmedik eğlencelerini açıklamak için.
İnsan vücudunun gülmekten sorumlu özel bir hormonu vardır. Bu endorfin. Çocuğun vücudunun özelliği, endorfin hormonunu bir yetişkinden daha fazla miktarda üretebilmesidir. Ve yine de … Bazı ebeveynler soru hakkında endişeleniyor - çocuk neden gülmüyor. Bu, özellikle bebek ciddi bir zihinsel travma yaşamadığında, sıradan bir ailede büyüdüğünde geçerlidir. O halde çocukların bulaşıcı kahkahaları nerede? Nereye gitti? Neden duyamıyorsunuz Çocukların kahkahaları, ebeveynlere çocuğun iyi durumda olduğunun açık bir işaretidir. Böyle bir sinyal alınmadığında, ebeveynin bu konudaki heyecanı anlaşılabilir. Bu normal bir yetişkin tepkisidir. Ne yazık ki, endişe boşuna değil. Endorfinin başka bir ortak adı vardır - "sağlık" hormonu. Bir eksiklik, bir yürümeye başlayan çocuğun zihinsel sağlığını büyük ölçüde etkileyebilir. Her durumda, bir çocuk psikoloğuna danışmak en iyisidir, çocuk neden gülmüyor? Bunun ana nedenlerinden biri, çocuğunuzun davranışları ve kendi davranışlarınız üzerinde aşırı kontrol olabilir. Çocuk, ebeveynlerinin ruh hallerine karşı son derece hassastır. "İyi" davranışı hızla benimser ve aynı zamanda duygularını aşırı kontrol etmeye başlar. Ancak, bunları nadiren yüksek sesle ifade eder. Bazen bebek “çok mutlu” olur. Ancak, çok aptal göründüğü bahanesiyle hemen geri çekilir ve "düzen" çağrısında bulunur. Daha sonra, çocuk, ebeveynlerin gözünde aptal ve gülünç görünmemek için aşırı öz kontrol göstererek duygularını bağımsız olarak kısıtlamaya başlar. Bazen çocuğun düşünceleri mevcut duruma karşılık gelmez. Başka bir komik, duygusal bebeğe görünen şey üzücü ve hatta içler acısı görünebilir. Örneğin, çocuklar mutsuz bir kediyi eğlence için sınıfa getirdiğinde herkes eğlenecek ve çocuğunuz onun için üzülecek. Yetişkinler ebeveyn duyguları konusunda cimriyse, çocuktan farklı bir tepki bekleyemezsiniz. Bir yaşın altındaki çocuklar bile kasvetli, gülmeyen ve çevrelerindeki dünyadan kopuk olabilirler. Bu gibi durumlarda ebeveynler çocuğun dikkatinin yeterli olup olmadığını, bebeğin neşeli ve neşeli olması için tüm koşulları yaratıp yaratmadığını düşünmelidir.
