Örnekler, çocukluk çağı uyku bozukluklarının çeşitli nedenlerini göstermektedir. Bu nedenle, burada annenin her özel durumda kontrol edebileceği bir dizi düşünceden bahsetmekte fayda var ve daha sonra gözlemleri doktor ve durumu değerlendirmesi için önemli hale gelebilir. Bu düşünceler aşağıdaki gibi formüle edilebilir.
Çocuğun gece gündüz genel durumu nedir? Gaz, kabızlık, terleme, titreme, haset, kıskançlık, hoşnutsuzluk vb. var mı?
Anne nasıl hissediyor? Belki çok çalışıyor, mutsuz, başkaları tarafından yanlış anlaşılıyor, işte yorgun, depresif ve genel olarak sınırında? Belki de kayınpederi ve kayınvalidesiyle, hane halkıyla, komşularla sorunları var ya da gelecek kaygıları ve korkuları var mı?
Çocuğun çevresi nedir: yatak, gürültü, apartman, radyo ve TV, oyuncaklar?
Belki geçici bir özel ihtiyaç (örneğin, annesinin yatağına götürüldüğü bir hastalık sırasında) onun için saplantılı bir alışkanlığa dönüştü?
Bu yaklaşımı göstermek için birkaç örnek daha vereceğiz.
Belki de akşam yemeği şişkinliğe neden olan selüloz içeren yiyeceklerden oluşuyordu. Veya sıcak mevsimde çocuk sıcak bir şapka giydi. Veya küçük bir kız kardeş yürümeyi öğreniyor (kıskançlık duygularının ortaya çıkabileceği tipik bir an). Sürekli seğirme ve engellemeler de gece endişelerine yol açabilir. Örneğin, aile bağırmanın yasak olduğu bir apartman dairesinde yaşıyorsa, aksi takdirde tahliye edilebilirler.
Tüm bu düşünceleri düşünen ebeveynler, uyku bozukluklarının nedenini öğrenirse, bir sonraki soru ortaya çıkar: ne yapmalı?
