Genellikle bir çocuğun nasıl hata yaptığını görürüz, nerede ve nasıl doğru yapılacağını görürüz. Genellikle bunu belirtmek için hemen koşuyoruz, yardımcı olmaya çalışıyoruz. Fakat böyle bir yardım, çocuğun çalışkanlığını ve bağımsızlığını eğitmek için bu kadar faydalı mı?
Talimatlar
Aşama 1
Kendinizi çocuğunuzun yaşı olarak düşünün. Yeni eylemde ustalaşmasının onun için ne kadar zor olduğunu hayal etmeye çalışın. Artık bir yetişkin olarak ayakkabı bağcıklarınızı bağlamak, düzgün yemek yemek veya güzel yazmak sizin için çok kolay. Ama bunu ne kadar süredir incelediğinizi unutmayın. Lütfen dikkat - çocuğunuz için zor. Çocuğunuzun çalışmasına ve çabalarına saygı gösterin.
Adım 2
Çocuğun dikkatini hatalara odaklamak gerekli değildir. Genellikle bebeğin kendisi onları mükemmel bir şekilde görür ve bilir. Ve yorumlarınızdan sadece üzülecek, hatta bu eylemi gerçekleştirmeyi reddedecek.
Aşama 3
Öğrenmenin bir sonucu olarak, bir çocuğun yalnızca belirli bir beceride ustalaşmadığını unutmayın. Ayrıca, öğrenme sürecinden zorluklarla başa çıkmayı öğrenir, zevk alır (veya tam tersi - olumsuz duygular). Ebeveynler, yalnızca çocuğun bir eylemde veya beceride ustalaşmasına değil, aynı zamanda diğer öğrenme sonuçlarına da odaklanmalıdır: çocuğun sıkı çalışması ve azmi, birbirinize karşılıklı saygınız, vb.
4. Adım
Sizden istenmedikçe tavsiye ve yardım tekliflerine müdahale etmeyin. Çocuğun kendisi bir şeyle şevkle meşgul olduğunda, ona müdahale etmeyin. Gerekli gördüğü takdirde kendisi size dönecektir. Kenarda kaldığınızda, çocuğunuza “Başaracağına inanıyorum” diye yayınlarsınız.
Adım 5
Çocuğunuzun yapabileceği şeylerin bir listesini yapın (değişen derecelerde başarı ile). Bu konulara asla karışmamayı ilke edin. Aynı zamanda, sonuçtan ve hata sayısından bağımsız olarak, çocuğunuzun bunları yapma çabalarını değerlendirin. Bu listeyi zamanla genişletin. Böylece çocuğunuza bağımsızlığı ve sıkı çalışmayı öğreteceksiniz.
