"Aşk" kelimesine büyük önem verilir. Bu kelimenin nereden geldiğini ve genel olarak ne anlama geldiğini bilmek çok ilginç.
Talimatlar
Aşama 1
Sözlüklerde birçok farklı bilgi, birçok makale bulabilirsiniz. Ancak pratikte hiçbir yerde bu kelimenin görünümü hakkında bilgi yoktur. Yorumun sözde "çalışan" bir versiyonu var. Ve birkaç kelimeden oluşur: "insanlar", "tanrı", "bil". Bu seçenek ortaya çıkıyor: insanlar Tanrı'yı tanıyor.
Kutsal Yazı şöyle der: "Tanrı Sevgidir." Öyleyse, bu kelime ne kutsallık taşır! Ve eğer seviyorsa, insan anlayışında Tanrı'dır. Yine de birçok akıl bu bilmece, bu gizem için eziyet etmeye devam ediyor. Mantığa tabi değildir, mantığa tabi değildir. Kendi yasaları var. Bilim adamları bile - fizyologlar, kimyagerler, fizikçiler, biyologlar - aşkı açıklamaya, ona kesin bir tanım vermeye çalışıyorlar. Psikologlar gibi insan ruhları üzerine uzmanlar bile bu gizem karşısında acizdirler.
Adım 2
Eski zamanlardaki bilgeler, aşka yanlarını vurgulayarak böyle bir nitelik verdi:
Eros, nesneye yönelik bir tür fiziksel çekim ile aşktır, her şeyi tüketen aşktır, fiziksel yakınlıktır.
Storge, hem fiziksel hem de ruhsal çekiciliği nesnesine bağlayan sessiz bir aşk, sakinliktir.
Filia, aşkın kendisinden daha şefkatlidir. Bu duygu oldukça arkadaş canlısıdır.
Agape, saflığı en yüksek ve güzel olana taşıyan koşulsuz sevgidir. Aşk canlandırıcıdır ve içinde fiziksel bir alt metin yoktur.
Aşama 3
Sadece tutku, cinsel arzu varsa, aniden alevlendiği gibi hızla kaybolur. Sadece duygusal birlik, manevi bağlantı, sevgiyi uzun süre koruyabilir ve ilişkileri güçlendirebilir.
