İtaatsizliğin bir çocuk için "kötü" bir davranış olduğu, çocuğun her konuda büyüklerine itaat etmesi gerektiği genel olarak kabul edilir. Peki ya çocuklar gerçekten her zaman itaat ederse … ve bağımsız kararlar vermeyi asla öğrenmediyse?
itaatsizlik tamam
Ebeveynlerin aşağıdaki tüm talimatlarında mükemmel itaatkar çocuklarla tanışmak mümkün mü? Bu pek mümkün değil. Bir çocuğun, itaatsizlik yoluyla da dahil olmak üzere dünyayı geliştiren ve öğrenen ayrı, bağımsız bir kişi olduğunu hatırlamakta fayda var. "Kendi çarpmalarını doldurmayan" bir çocuğun, koşullara uyum sağlayarak bağımsız olarak karar vermeyi ve hareket etmeyi öğrenmesi pek olası değildir, böyle bir bebeğin büyümesi çok zor olacaktır, sonsuza kadar "annenin oğlu" veya " küçük prenses."
Ayrıca, bir çocuğun en “korkunç” davranışı sergileyebileceği yaşa bağlı birçok kriz vardır. Ebeveynler sadece bu davranışın tamamen normal olduğunu anlayabilir! Ve "küçük canavarınız" ile yaşamayı ve geçinmeyi öğrenin.
Yaramaz bir çocukla ortak bir dil nasıl bulunur
Çocuğunuzdan herhangi bir yönergeyi hemen takip etmesini istemeyin. Sakince sormaya çalışın: "Lütfen yapın …" veya: "Yapmayacak mısınız …"
Çocuğun dünyayı öğrenmesini yasaklamamalısınız. Anne ve babasının yasaklarıyla sürekli karşılaşırsa tepkisi tam tersi olacaktır. Özellikle çocuğunuz evi "keşfetmeye" başladığında bunu hatırlamak önemlidir. Ebeveynlerin görevi güvenliği sağlamaktır: çiçek saksılarını daha yükseğe kaldırın, fişleri prizlere takın vb.
Çocuklar ebeveynlerini taklit etmeye çalışır, ebeveynlerinin eylemlerini tekrarlar. Bundan yararlanın ve aynı zamanda kendinizi gözlemleyin: yemekten sonra tabağı yıkayın, kıyafetlerinizi dolaba koyun. Bu şekilde çocuklara düzen sevgisini aşılamanız mümkündür.
Günlük bir rutin oluşturmaya çalışın ve uygulanması konusunda çocuğunuzla aynı fikirde olun. Kendi kurallarınıza kesinlikle uymaya çalışın. Örneğin, çocuk yemek yedikten sonra oynayabilirsiniz. Kural her gün uygulanırsa ve hoşgörüye izin vermezseniz, iyi sonuçlar göreceksiniz. Sizin açınızdan istikrarsızlık, çocuk tarafında kafa karışıklığına neden olabilir.
Çocuğunuzu iyi davranışları için içtenlikle övün. Sadece şakalarına tepki verirseniz, bebek sadece şakaların yardımıyla dikkatinizi çekebileceğine karar verebilir. Küçük başarılar bile fark edilmelidir, örneğin, yürümeye başlayan çocuk dişlerini fırçalamayı veya ayakkabılarını bağlamayı vb. öğrenmiştir.
Elbette, çocuk yetiştirme çabalarınızın uzun zamandır beklenen sonuçlarını görmek için sabırlı olmanız gerekiyor. Ama sonuç buna değer.
