Temel olarak, sessiz çocuklar, göründüğü gibi zayıf değil, demir bir irade ve inatla çok güçlü bir karaktere sahiptir. Toplum içinde ağzınızı açmamak için ne kadar çocuksu bir özdenetim ve karaktere sahip olmanız gerektiğini bir düşünün. Bütün bunlarla birlikte, sessizler çok dikkatli ve diğer çocuklardan çok daha fazlasını anlıyor.
İnsanlara vurgu yapan sessizliğin incinmiş gururdan kaynaklandığı durumlar vardır. Örneğin, çocuk bazı harfleri telaffuz etmez veya kekeler. Aynı zamanda yüksek bir zekaya sahipse, bu çok travmatik bir durum olduğu ortaya çıkıyor ve bebek yanlış konuşmaktan veya tüm çocuklar gibi konuşmaktan ziyade susmayı tercih ediyor.
Ancak çoğu zaman, çocuğun mutizm için nesnel nedenleri yoktur (konuşma isteksizliği buna denir). Bebek normal konuşabilir, dünyayı yeterince algılayabilir. O zaman zaten atusma (kendine tamamen daldırma hastalığı), zihinsel gerilik veya psikolojik travma hakkında konuşmuyoruz. Bu büyük olasılıkla liderlik için patolojik bir arzudur. Çocuk hüküm sürmek ve hükmetmek ister, ancak gücünü değerlendirdiğinde, yalnızca ailesinin sahibi olduğunu fark eder. Diğer yetişkinler sıklıkla artan ilgi gösterse de: biri konuşmaya çalışıyor, biri sadece üzgün.
Çocuk sürekli sessizse, sürekli bebekle birlikte olması gerektiğinden, annesiyle olan ilişkisine de dikkat etmeniz gerekir, aksi takdirde çocuk dünyayla doğrudan bağlantısını kaybeder. Bu bir yandan annenin hayatını zorlaştırır, kişisel alanından kurtarır, diğer yandan anne gereklilik ve vazgeçilmezlik duygusuyla tatmin olur. Bu nedenle annelerin ikili bağımlılıkla uğraşmaları gerekir, bu olmadan çocukların mutizmiyle başa çıkma şansı neredeyse yoktur.
Bundan sonra, çocukla olan ilişkinizi yeniden kurmak için başka bir çaba göstermeniz gerekir. Ona sadece kelimelerde değil, aynı zamanda eylemlerde de bağımsızlık verin. Bunu yapmak için, bebeği, hedefleri için çabalarken, yabancılara birkaç kelime söylemek zorunda kalacağı zaman, kurnazca umutsuz bir duruma sokabilirsiniz. Örneğin, hiçbir şey satın almayın, para vermek ve şeker veya dondurma için bir tezgaha göndermek daha iyidir. Sadece ikna etme! İstemezse tatlısız kalır. Bu tür durumların her gün yaratılması gerekir.
Elbette tek kelime etmeyen, aklı başında yetişkinlerle bir yerde buluşmak zor. Zamanla, bu mutizm kaybolur, ancak mutist insanlarla iletişim kurmak için olgunlaştığında, insan ruhu onarılamaz bir şekilde deforme olur.
