Geçiş yaşı, bazı ebeveynlerin kalbinde bir kabus gibi yankılanan bir ifadedir. Bazıları bu dönemi çoktan geçti, bazıları daha ileride, ama şimdiden onun gelmesinden korkuyorlar. Pek çok korku hikayesi, tehlikeleri ve zorlukları var ama onlardan kaçınabilir misin, geçiş çağıyla baş edebilir misin? Tabii ki evet.
Talimatlar
Aşama 1
Bir kişi geçiş çağına ve tüm hayatı boyunca herhangi bir kriz aşamasına gider ve bu nedenle önceden hazırlanmaya değer. Çocuğunuzu otoritenizin baskısını hissetmeyecek şekilde büyütün, ona akıl hocası değil, güvenebileceğiniz bir insan olun.
Adım 2
Çocuğunuzun endişelerini sizinle paylaşmasını sağlamaya çalışmayın. Bu, sizden basitçe kapanması dışında hiçbir şeye yol açmayacak ve ergenlik döneminde sadece dünyasına daha güçlü bir şekilde girecektir. Örnek olarak, desteğin, güven veren konuşmaların fırsatını ve önemini gösterin. Erken yaşlardan itibaren çocuğunuza açıksanız, o zaman sizinle tanışmaya açılacak ve geçiş çağında belirli eylemleri bastırma veya gizleme sorunuyla karşılaşmayacaksınız.
Aşama 3
Çocuğunuzu ceza tehdidiyle yaşamaya zorlamayın. Çocuklar çoğu zaman azarlanacaklarından korktukları için bir şeyi kabul etmezler. Bu yetiştirme şekli, yalnızca kötüyü öğrenmemekle kalmayıp, aksine daha sık yapmaya başlamalarına da yol açar: yalan söylerler, gizlerler, söylemezler. Her zaman çocuğun yanında olmalısınız, eylemlerinin nedenlerini anlamaya çalışın, anlayın. Yargılamak için acele etmeyin, belki de şu ya da bu eylem için kendi nedenleri vardı. Her zaman durumu çocuğunuzla tartışmaya çalışın ve birlikte bir çıkış yolu bulun.
4. Adım
Hayatının tüm detayları hakkında sorular sorarak üzerine saldırmayın. Geçiş yaşı, bağımsızlığını kanıtlamaya, öne çıkmaya, bireysellik göstermeye çalıştığı, ancak henüz nasıl olduğunu bilmediği zamandır. Ona kendini bulma, deneme fırsatı verin. Çoğu zaman geçiş dünyasında, ebeveynler, çocuklarının yanlış şirkete düşeceği, sigara içmeye, içki içmeye ve okulu asmaya başlayacağı korkusuyla kısıtlamalarını sıkılaştırır. Tabii ki, çocuğu tamamen gözetimsiz bırakmamalı ve her şeyi kendi takdirine bırakmamalısınız. Ama gence güvenmeyi öğrenin, denemesine, hata yapmasına, hayattan öğrenmesine izin verin. Ona küçük yaşlardan itibaren saygı ve güven gösterdiyseniz, kendisi tavsiye için size gelecek ve fikrinizi soracak, sorun çıkarsa size söyleyecektir. Bağımsızlığını göstermek için aşırı yollara başvurmak zorunda kalmaması için onu evde bir yetişkin gibi hissettirin.
