Çocuk bezleri, çocuk bezleri, çocukluk hastalıkları ve uykusuz geceler çoktan gitti. Birinci sınıfın gerisinde, sürekli korkular, ilkokul. Ve işte başladı: “Hayatta hiçbir şey anlamıyorsun”, “Hayatıma karışma”, “Neye ihtiyacım olduğunu kendim biliyorum”. Ebeveyn olmak zordur, çünkü bu günlük ve nankör bir iştir. Çocuğunuzun bu çalışmayı takdir etmesini isterim, ancak ondan şükran beklememelisiniz. Çocuklar, özellikle de ergenler, kendilerine ait bir dünyaya sahiptirler, bu yüzden onlara onlar için çabaladığınızı söylemek boşunadır. Daha fazlasını denemek en iyisidir ve çalışmanız yirmi yıl içinde gerçek değerinde takdir edilecektir. Ama normaldir. Bu arada, çocuklarla iletişim kurmanıza yardımcı olacak bazı ipuçları vermek istiyorum.
Talimatlar
Aşama 1
Sadece sakinlik. Hayatınızda çocuklara hiç bağırmamış olsanız bile, yine de tüm gerginliğinizi ve öfkenizi atmak istediğiniz anlarınız olur. Çocuğun yanında kendinizi kontrol edin ve sizi görmediğinde veya duymadığında çığlıklara ve gözyaşlarına izin verin. Çocuğa, sağlıklı bir psişeye sahip, yeterince yetişkin bir insan olduğunuzu açıkça belirtin.
Adım 2
Kaba olmasına izin verme. Yönünüzde tek bir sert kelimeyi affetmeyin. Büyüklerinize saygı duymanız ve duygularınızı dizginlemeniz gerektiği için anne babanıza kaba davranmanın kabul edilemez olduğunu sakince ona açıklayın. Neticede görgü kuralları henüz iptal edilmemiştir.
Aşama 3
olduğunuzu unutmayın. Sadece çocuğunuza değil, kendinize de iyi bakın. Kendinizi geliştirin ve başınıza gelen tüm olaylar hakkında konuşun. Çocuğunuza danışın, sizi neyin üzdüğünü ve endişelendirdiğini konuşun. Buna duygusal değişim denir.
4. Adım
Mükemmel ebeveynlik. Uzmanlara göre, kınama, skandal, sitem ve öneri olmadan eğitim, örnek olarak eğitimdir. Kendin kadar mükemmelsin, yetiştirilme tarzın da mükemmel olacak. Kulağa ne kadar basmakalıp gelse de çocuklar bizim devamımızdır.
