Ebeveynler genellikle, çocuk için satın alınan oyuncak ne kadar pahalıysa, onun için o kadar ilginç olduğuna dair bir inanca sahiptir. Bütün bunlara rağmen, okul öncesi çocuklar sevimli oyuncaklarının finansal olarak ne kadara mal olduğunu gerçekten umursamıyorlar, tamamen farklı özelliklerle ilgileniyorlar.
Kural olarak en sevilen oyuncaklar, ebeveynlerin bebekle oynadıkları oyuncaklardır, çünkü oyunun kendisi, sadece belirli bir nesneye sahip olmakla kalmayıp, onun için yeni olan nesneleri de kullanabileceğiniz çocuğa en büyük neşeyi getirir.. İkinci en önemli seçim kriteri, bebek için oyuncakların güvenliği, keskin ve çok pürüzlü köşelerin olmaması ve nesnenin çevre dostu olmasıdır.
Genellikle yetişkinler için tamamen önemsiz görünen oyuncaklar, bebeği mağazadaki pahalı oyuncaklardan çok daha fazla memnun eder. Sıradan taşlar, bez parçaları, sıradan kutular veya şişeler hayranlık uyandırabilir. Bazen, bebek pahalı bir tasarımcıyı veya büyük bir seti atladığında, gereksiz düğmeler veya kartpostallar koleksiyonunu görüntüleyerek taşınırken ebeveynlerin rahatsız olduğu da olur.
Bir çocukla güncel oyunlar kurarken oldukça yaygın olan bir diğer hata, yetişkin çocukların belirli bir oyunun süreci hakkında kendi fikirlerini dayatmasıdır. Özellikle, çocukla araba oynarken, çocuğun kendi görüşü olmasına rağmen, ebeveynler kendi kurallarını ve belirli bir oyun dizisini ona empoze eder. Tabii ki, çocuğun hareketin ana kurallarına hakim olmasını, nasıl yol alacağını bilmesini istiyorum, ama yine de bu sadece bir oyun. Sürekli çekişler ve düzeltmeler, bebeğin sürecin kendisinden zevk almasını engeller, rahatlama ve sadece oyundan zevk alma fırsatı vermez. İlk başta eylemlerinin arkasına dışarıdan bakmak ve daha sonra nasıl doğru yapılacağını göstermeye çalışmak çok daha doğru olacaktır.
Çocuğun oyunlar sırasında sorduğu soruları görmezden gelmek caiz değildir. Bebeğinizin yanlış anlamasına neden olan eylemleri açıklayın.
