Yaramaz ve asi çocuklara genellikle zor denir. Çoğu zaman, bu davranışın nedenleri kalıtsal yatkınlık, şirketin kötü etkisi ve diğer faktörler olarak kabul edilir. Aslında, bu çocuklar özellikle hassas ve savunmasız doğalardır. Yaşam koşullarının etkisi altına girdiklerinde, onlara diğer çocuklardan daha güçlü tepki vererek zorlaşırlar.
Talimatlar
Aşama 1
Bu tür çocukların sayısız kaprisleri ve inatçılığı, ebeveynlerinde öfke nöbetlerine ve sinirliliğe neden olur. Fidget'ınızdan zor bir çocuk yapmamak için, yetiştirme sürecinde ona asla onu sevmediğinizi söylemeyin. Amerikalı psikologlar, bir çocuktan hoşlanmamakla ilgili bir cümleyi yüksek sesle söylemenin, ebeveyn başarısızlığınızı kabul etmek anlamına geldiğini savunuyorlar.
Adım 2
Kötü bir şey yaptığınızda, çocuğunuza onu sevdiğinizi söyleyin. Davranışını ne kadar değiştirmek isteseniz de, olumlu değişim ancak onunla aynı fikirdeyseniz mümkündür. Onu sevdiğinizi söyleyin, ancak herhangi bir davranışının kabul edilemez olduğunu düşünün.
Aşama 3
Ona aptal ve tembel ya da yaşına uygun değil demekten kaçının. Böylece onda küskünlük ve aşağılanma duygusu yaratacaksınız. Sadece kötü davranış için eleştirin, iğrenç doğa için değil. Aksi takdirde savunma pozisyonu alacak ve onunla anlaşmak imkansız olacaktır.
4. Adım
Kendinizi periyodik olarak çocuğun yerine koyun, böylece davranışının nedenlerini anlamanız daha kolay olacaktır. Çocuğunuzun bir insan olduğunun farkına varın ve sorunları olsa da bazen müdahale etmemelisiniz ve ona kendi başına çözmesi için fırsat tanımalısınız.
Adım 5
Ancak bu, onun için her şeye izin verildiği anlamına gelmez, çocuğun bunu açıkça anlaması gerekir. Davranış kurallarını ve isteklerinizi formüle edin. Diplomasi hem bebeklik hem de ergenlik döneminde gösterilmelidir. Onun anlayabileceği bir dilde konuşun, ancak hiçbir durumda ona baskı yapmayın. Hem 5 hem de 15 yaşında olan bir çocuk bu tür baskılara protesto ve itaatsizlikle yanıt verebilir. Yalnızca güvenlik kurallarına uyulmasını zorunlu kılmak kesinlikle gereklidir.
6. Adım
Durumunuzu analiz edin. İtaatkar bir yürümeye başlayan çocuğu zor bir çocuğa dönüştürme olasılığı, aile ilişkileri karşılıklı saygıdan yoksun olan ebeveynler için daha yüksektir. Aşırı olumsuz duygular da çocuğu etkiler. Eve geldiğinizde, patronunuzla bir tartışma konusunda şiddetle öfkeleniyorsanız veya diğer iş anlarından memnuniyetsizlik gösteriyorsanız, çocuk korkabilir ve olumsuzluğunuzun onun için geçerli olmadığını anlamayabilir. Duygusal durumunuzu kendi üzerinde “deniyor”. Çoğu zaman, bu tür çocuklar kendilerini ebeveynlerinin kötü ruh halinden sorumlu olarak görürler ve bu tür durumlar sıklıkla tekrarlanırsa, bebek önce geri çekilebilir ve daha sonra - sonsuza dek protesto eden zor bir çocuk olabilir.
