Ebeveynler genellikle çocukluk korkularıyla yüzleşir. Etkilerini hafife almayın çünkü bazıları ömür boyu iz bırakabilir. Ebeveynlerin görevi çocuğa duygusal destek sağlamak ve kaygısını gidermeye çalışmaktır.
Çocukluk korkularının çeşitleri
En yaygın çocukluk korkuları, karanlık, gerçek veya kurgusal canavarlar, bazı hayvanlar, ölüm korkusu, fiziksel acı veya ebeveyn cezası korkusudur. Bu sorunların birçok nedeni vardır. En yaygın faktör, yaşadığı belirli stresli durumdur (kaybolmak, kavga etmek, bir köpek tarafından ısırılmak).
Genellikle ebeveynlerin kendileri çocukluk korkularının suçlularıdır. Polis memurlarının yıldırma, var olmayan canavarlar (babayka) ve kaçınılmaz ceza çocuğun hafızasında ertelenir ve kaygı ve takıntılı korkulara yol açar. Çocukluk korkusunun diğer yaygın nedenleri akran çatışmaları, sorunlar ve aile içi şiddettir.
Zengin hayal gücü ve çocuk fantezileri de bir çocuğun korkusunu oluşturabilir. Dolaptaki ve yatağın altındaki canavarlar, çizgi filmlerdeki ve bilgisayar oyunlarındaki kötü adamlar bu tür korkulara örnektir.
Çocukluk korkularının üstesinden nasıl gelinir?
Çocuğunuzu utandırmayın veya onunla dalga geçmeyin. Sakin konuşma ve durumun tartışılması, çocukluk korkularıyla başa çıkmada doğru yöntemdir. Bebeğin tam olarak neyden korktuğunu öğrenin, endişelerini size ayrıntılı olarak anlatmasına izin verin. Onu dinleyin, korkuların üstesinden gelme deneyiminizi paylaşın, bebeğinize bir çıkış yolu söyleyin.
Çocuğunuzun çok yönlü gelişimine katılın. Çocuklar bilinmeyenden ve anlaşılmazdan korkarlar, bu nedenle çocuk ne kadar bilgili olursa, alarm için o kadar az neden olur.
Çizimle korkuların üstesinden gelmek için iyi egzersizler var. Çocuğunuza korkunuzu çizdirin veya birlikte çizin. Ardından çizimi küçük parçalara ayırın veya yırtın ve çöp oluğuna atın, böylece kaygının yok edilmesini sembolize edin. Çocuk bir peri masalı canavarından korkuyorsa, kötü adamı yenen bir süper kahraman şeklinde kendisini yanına çekmesine izin verin.
Destekleyici bir aile ortamı, çocukluk korkularıyla mücadelede önemli bir rol oynar. Çocuğun hayatından ebeveynler arasındaki ilişkilerde herhangi bir şiddet, skandal ve anlaşmazlık, bebeğin eksikliklerine ve zayıflıklarına karşı hoşgörüsüzlüğü dışlamak gerekir. Çocuğunuzun hayatını eğlenceli ve ilginç anlarla doldurun (geziler, yürüyüşler, sirk ziyareti), bir aile tatili düzenleyin. Çocuğunuzla daha sık iletişim kurun, ona sevgi, özen, sakinlik ve güvenilirlik hissi verin.
Çocuğun belirli olaylardan veya insanlardan korkusu varsa, bunun hayatta olası olmadığını açıklayın. Her ihtimale karşı, bebeğinizin tekrar güvende hissetmesini sağlamak için birlikte bir eylem planı oluşturun.
Çocuğunuza çoğu korkuyla kolayca başa çıkılabileceği konusunda güven verin. Zor durumlarda, bir psikologdan yardım isteyin.
