Çok sık tatillerde bize kişisel hayatımızda mutluluklar dilerler. Ve sonra düşünce istemeden içeri girmeye başlar: zaten bir aile babası olduğunuzda ne tür bir kişisel yaşam ve özgürlük olabilir? Aslında, her şey çok basit.
İlk olarak, iki duyguyu birbiriyle karıştırmayı bırakın. Aşk bir şeydir, ama bağımlılık başka bir şeydir. Aşk asla başka biri için ölmek değil, partnerinizle manevi bir bağ kurmak demektir. Kişi bağımlı olduğunda özgür değildir. Ancak gerçek aşk, tam tersine, bir partnerle ilişkide özgürlüğü korur.
Bağımlı bir ilişkiden kurtulmak çok zordur, hatta imkansız bile denilebilir. İlişkinizi daha yetişkin bir seviyeye getirmeniz gerekiyor. Evliliğin bir hapishane olmadığı unutulmamalıdır. Mesele birbirimizi özgürlükten mahrum bırakmak değil, birbirini tamamlamak ve uyum sağlamaktır. Bu nedenle en büyük yanılgı, bir düğünden sonra özel hayatınıza sonsuza kadar veda edebileceğinizi düşünmektir. Böyle bir durum ortaya çıkarsa, büyük olasılıkla birbirinize uygun değilsiniz.
Neden bir aile kuruyorsun ve sonra hayatındaki her şeyin ne kadar kötü olduğundan sürekli şikayet ediyorsun? Her ikisi de bu adımı bilinçli olarak atmış görünüyor, ancak tam tersi çıktı. Tüm ilgi alanlarımızı ve kavramlarımızı bir kişiye bağlarsak, bir süre sonra memnuniyetsizlik hissederiz.
Ortakların her biri kendi ihtiyaçlarını karşılamalıdır. Çünkü başka hiç kimse bunu tam olarak yapamaz. Ailelerde genellikle krizlerin en yaygın nedeni, kural olarak, insanların artık kimseyle iletişim kurmaması ve birbirine zincirlemesinden kaynaklanmaktadır. Bu nedenle ailedeki tüm sorunlar. Komşular, arkadaşlar ve iş arkadaşları ile gelişmek, iletişim kurmak gereklidir. Kafelere, parklara gidin ve seyahat edin. İlişkilere neşe ve çeşitlilik getirin.
Bil ki bir insanın tek bir hayatı vardır ve onu nasıl yaşayacağı sadece ona bağlıdır.
