Birçok ebeveyn, genellikle bir çocuğu bir eylem için nasıl cezalandıracağını veya öveceğini merak eder ve olumsuz sonuçlar olmadan istenen sonucu elde eder. Ne de olsa, genellikle övgünün ardından kendini beğenmişlik, hoşgörülülük ve kibir gibi olumsuz karakter özelliklerinin doğuşu gelir. Cezada da durum aynıdır.
Suçunun ne olduğu açıklanmayan korkmuş ve hırçın bir çocuk, gelecekte uyumlu bir şekilde gelişemez. Çocuğun temel davranış kuralları, neyin iyi neyin kötü olduğu, belirli durumlarda nasıl davranılacağı ve ahlaki ilkeleri aşılamadığı sıklıkla görülür.
Psikologlara ve öğretmenlere göre, bir çocuğun yetiştirilmesinde fiziksel yöntemler kullanılarak, ebeveynlerin istediği sonuç elde edilmeyecektir. Ebeveynlerin uygunsuz cezalardan kaçınmasını kolaylaştıran bir takım kurallar vardır.
Hiçbir koşulda çocuk yiyecekten yoksun bırakılarak cezalandırılmamalıdır. Ayrıca onu okumaya ve yazmaya zorlamanıza gerek yok.
Ebeveynler, çocuğun suçluluğuna kesin olarak ikna edilmelidir.
Yetişkinler, çocukların miras aldığı bir davranış kalıbıdır. Ebeveynin kendisi bunu sürekli yapsa da, çocuğa büyüklere kaba bir şekilde hitap etmenin imkansız olduğunu göstermek zor olacaktır.
Bir çocuğu diğerinin önüne atmayın, örnek teşkil etmeyin. Her ikisi de cezayı hak ediyorsa, sonuç olarak aynı cezayı almaları gerekir.
Asla bir çocuğa hakaret etmeyin veya onurunu küçümsemeyin.
Ebeveyn, kabahat için ceza ile tehdit ettiyse ve çocuk yine de bunu yaptıysa, cezayı unutmayın. Böylece bebek, yetişkinin sözlerinin ve kararlarının öneminin farkındadır.
Çoğu zaman, çocukların eylemlerinin kendilerinin cezaya yol açtığı görülür. Ve sonuçları hatırlayarak, çocuk bunu yapmanın doğru olup olmadığını düşünecektir. Mesela annem sandalyede sallanmayın dediğinde düşebilir ya da elleriniz donmasın diye eldiven giyebilirsiniz.
Eşit ceza kuralına uyarak, çocukları da eşit şekilde övmelisiniz. Bu, birden fazla çocuğu olan ailelerde geçerlidir. Bazı anneler ve babalar, onu şımartabileceklerine inandıkları için, çocuklarının esasına ve başarılarına özellikle dikkat etmezler. Övgü, çocuğun gelişiminde, aktiviteye, barışa ve öz farkındalığa karşı tutumunda önemli bir rol oynar. Ebeveynler için bazen, bebek gerçekten denediğinde, ancak istediğini elde edemediğinde çabalarını övmek önemlidir. Bu, gelecekte daha fazlasını başarmak için olumlu bir takviye olacaktır.
