Yetiştirme, her yaşta çocuk için zahmetli bir süreçtir. Ancak herkes bilir ki, çocuklar büyüdükçe yönetim ve eğitim süreci zorlaşır. Ergenlik döneminde, bir çocuk, artık çocuk olmadığında, ancak henüz yetişkin olmadığında özellikle zor bir durumdadır. Karar verme girişimlerine genellikle ebeveynleri ile çatışmalar eşlik eder.
Bir genci yetiştirme sürecinde, her şeyden önce, şimdi istediği gibi algılanması gerektiğini anlamak gerekir. Ama burada özel bir incelik var. Genç, sık sık değişen yeni tavrında onu tamamen benimsediğinizi düşünmesine izin verin, ancak onu eğitmeye çalıştığınızı tahmin etmemelisiniz.
Her şeyden önce, onun güvenini kazanmalısın. Güven sadece sevgiyi değil, insanlar arasındaki tüm ilişkileri kurar. Bir genç için son derece gereklidir. Yaşında, sırlar ve kişisel yaşam ortaya çıkmaya başlar. Bütün bunları ondan öğrenmeye gerek yok. Çocuk size güveniyorsa, izlenimlerini kendisi anlatacak ve paylaşacaktır. Eylemlerini kategorik ve sert bir şekilde kınamaya gerek yok. Bu onu sizden uzaklaştıracaktır. tavsiye vermeye çalışın.
Tavsiyenizden sonra, genç aksini yapsa ve başarısız olsa bile, onu suçlamaya ve sitem etmeye gerek yoktur. Çocuk hatalarından öğrenmeye başlar, bu yüzden onu sakinleştirin ve yaşamdan bir örnek verin. Yavaş yavaş, tavsiyenizi dinlemeye başlayacak ve bilinçaltında eğitime yenik düşecek.
Çoğu zaman, ergenlerin kendileri neden buna veya bu eyleme ihtiyaç duyduklarını anlamıyorlar. Her şeyi ve dünyanın nasıl işlediğini bildiklerini sanıyorlar ama gerçekte bilmiyorlar. Yaptıklarının sonuçlarına katlanınca, kendisinden başka herkesi suçlar. Eylemlerinin sorumluluğunu ona aşılamak gerekir. Onunla bunun hakkında konuş, ama ahlak okuma. Rahatlatıcı bir konuşma yapmaya çalışın, o zaman çocuk açık sözlü olacaktır. Ona bir genç olarak deneyimlerinizi anlatın. Tercihen nerede hata yaptığınızı ve nasıl düzelttiğinizi. Ailenizin size yardım ettiğini vurgulayın. O zaman çocuk size itaat edecek ve yetiştirilmesi daha sorunsuz ilerleyecektir.
