Boşandıktan sonra babalar her zaman çocuklarının hayatlarına katılmaya istekli olmazlar. Ve bir kadın çocuğunu kendi başına büyütmek zorundadır. Bu olduysa ve çocuğunuzla yeni bir dünyaya adım attıysanız, bekar anneler için tipik olan hataları yapmamaya çalışın.
Her zaman güçlü olmaya çalış
Her zaman güçlü olma ve her şeyi yapabilme konumu değerlidir, ancak son derece tehlikelidir. Sorunlarla tek başına başa çıkmak, yardımı reddetmek ve her zaman “görev başında” olmak sinir yorgunluğuna yol açabilir. Ancak çocuğun size daha yakın kimsesi yok ve bunu hatırlamanız gerekiyor. Bu nedenle, arkadaşlarınızdan ve ailenizden yardım almaktan çekinmeyin. Çocuğun bakımına büyükanne ve büyükbabayı dahil edin. Aynı bekar annelerle işbirliği yapın ve birbirinize yardım edin.
Sadece çocuğa odaklanın
Boşanmanın ardından birçok anne, hayatlarının geri kalanını yalnızca çocuğa adamaya karar verir. Sadece onun ihtiyaç ve arzularına göre yaşa. Yani sözde kayıp ebeveyni telafi edebilirsin. Bu pozisyon gelecekte sorunlarla doludur. Birincisi, birinin yaşamasının tek nedeni olmak, dayanılmaz ve aşırı derecede ağır bir yüktür. Özellikle bir çocuk için, henüz farkında olmasa bile. İkincisi, büyüyünce çocuğa sitem etmeyeceğinizin garantisi nerede: "Bütün hayatımı sana adadım…" Çocuklar ancak anne babaları mutlu olunca mutlu olurlar. O halde çalışın, arkadaşlarınızla buluşun ve en sevdiğiniz hobinizi yapın. Sonuçta, çocuklar hayata ilgilerini ebeveynlerinden alır.
Suçlu hissetmek
Boşanmadan sonra çocuğun tek ebeveynli bir ailede yetiştirilmesinden dolayı kendinizi suçlu hissediyorsunuz. Bu durumun gelecekteki kaderi üzerinde kötü bir etkisi olacak gibi görünüyor. Ya da mutlu olmak istediğiniz için yeni bir ilişki arıyorsunuz. Ve vicdanınız şimdi ve sonra sadece çocuk hakkındaki tüm düşünceleri geri vermeye çalışıyor. Çok hızlı bir şekilde, bebek tüm atışlarınızı bilinçaltı bir seviyede sayar ve sizi manipüle eder. Elbette suçluluk duygusundan kurtulmak kolay ve hızlı değil ama en aza indirilmelidir. Hem sizin hem de çocuğunuzun ilgisini çekecek bir hobi bulun. Örneğin: yüzme havuzu, yatmadan önce kitap okumak, el işleri.
"Baba nerede?" sorusundan kaçınırsınız. ve onun hakkında kötü konuşmak
Bu sorudan ne kadar uzaklaşmaya çalışırsanız, çocuk o kadar çabuk gerginlik, acı ve kırgınlık hissedecektir. Çocuk bir cevap alana kadar bu soruyu tekrar tekrar soracaktır. Bir noktada buna dayanamayabilirsiniz ve anın sıcağında bebeğin babası hakkında kötü konuşacaksınız. Çocuk konuşulanları adresine yansıtacak ve kendini kötü olarak değerlendirecektir. Bu nedenle, bu soruyu cevaplamaktan kaçınmayın. Rahat bir ortamda konuşun. Birlikte yaşamıyor olsanız da bebeğinizi hala sevdiğinizi açıklığa kavuşturduğunuzdan emin olun. Gururunun üzerine basmak zorunda kalsanız bile, çocuğun babası hakkında iyi sözler söylediğinizden emin olun. Çocuk büyüyecek ve kendisi çözecek.
"Tam" ailelerle iletişim kurmamaya çalışın
Tam teşekküllü ailelerden rahatsız olabilirsiniz. Ya da çocuğunuzun dışlanmış hissedeceğini düşünüyorsunuz. Ancak bu kesinlikle yalnızca sizin öznel görüşünüzdür. Aksine, geniş bir iletişim çemberi stresli bir durumdan çıkmanıza yardımcı olacak ve çocuk çok çeşitli davranışlar görecektir. Ana şey, küçük ailenizin varlığını norm olarak algılamaktır.
