Bir çocuğun anaokulunda geçirdiği yıllar, küçük bir adamın hayatında önemli bir aşamadır. Bu aşamanın sadece olumlu duygular bırakması için, çocuk kolektifine ilk ziyaretin zamanını makul bir şekilde seçmek önemlidir. Bir çocuğun bahçeye gidebileceği yaş, bebeğin karakteri ve gelişimi dikkate alınarak kesinlikle bireysel olarak belirlenir. Çoğu okul öncesi kurum, bir buçuk yaşına ulaşmış çocukları kabul eder.
Bir ila üç yaş arası yeni yürümeye başlayan çocuklar
Bir çocuğun bir buçuk yaşına kadar olan yaşı, bir çocuğu kreşe göndermek için en kötü dönemdir. Anneden herhangi bir, kısa süreli ayrılık bile, küçük bir adam için bir trajedidir. Yanında sevgi dolu bir büyükanne ya da şefkatli bir dadı kalsa bile, hiç kimse annesinin yerini alamaz. Bu yaşta kreşe gitmeyi sadece en uç durumlar açıklayabilir.
Psikologlar, 1, 5 yaşında bir çocuğu anaokuluna göndermek için çok erken olduğuna inanıyor. Bu yaşta anne ve bebek arasındaki bağ hala çok güçlüdür. Çocuk hem annesinin yokluğuna hem de ona yaklaşan yabancılara acıyla tepki verir.
2 yaşında, bir çocuğun anaokuluna alışması zaten biraz daha kolay. Hareketliyse, kendi başına yemek yiyebilir, tuvalete gidebilir, onu bahçeye götürmeyi deneyebilirsiniz. Bu durumda, çocuğun durumunu dikkatlice izlemek gerekir. Adaptasyon süreci zor ise bahçeyi ziyaret etmekte ısrar etmemelisiniz. Bir çocuğa baskı yapmak, daha sonra başkalarıyla bağlantı kurma yeteneklerini olumsuz etkileyebilir.
3-4 yaş arası çocuklar
Üç yaşına geldiğinde, bebek bir süre annenin yokluğuna güvenle dayanabilir. Gerekli öz bakım becerilerine sahiptir, diğer çocuklarla kolayca iletişim kurar. "Dışarı çıkmak" için en uygun yaş bu yaştır. Üç ila dört yaşlarında çocuklar, ortak oyunlarda zevkle oynamaya başlar, oyuncakları paylaşmayı öğrenir, yavaş yavaş rol yapma oyunlarına geçer, rolleri kendi aralarında dağıtır. Bu paha biçilmez bir iletişim deneyimidir.
Bu yaşta çok az sayıda çocuk "kreş dışı" olarak adlandırılabilir. Anaokulu grubuna kademeli olarak alışan çocuk, yabancı bir ortama iyi uyum sağlar.
Bir grup çocukta, çocuk henüz öğrenmediği becerileri çabucak öğrenecektir. Ancak bu yaşta anaokuluna gitmenin ana "artı", daha önce de belirtildiği gibi, akranları ve yaşlı insanlarla iletişim becerilerinin kazanılmasıdır.
Herhangi bir nedenle çocuk dört yaşına kadar anaokuluna gitmediyse, endişelenecek bir şey yoktur. Dört yaşındaki bir bebeği bahçeye göndermek için çok geç değil. Bu dönemde çocuklar akranlarıyla iletişim kurmaktan ve oyun oynamaktan tam zevk alırlar.
Çocuk, anaokuluna gitmeden hiçbir şeyde diğer çocukların gerisinde kalmayacak. Önemli olan bir şey var - anne, baba ve akrabalarla olan iletişim çemberini kapatmamak. Çeşitli çocuk kulüpleri, çevreler, erken gelişim okulları yardımıyla iletişim alanını genişletebilirsiniz. Önemli olan çocuğun kaç yaşında bahçeye gittiği değil. Buna nasıl tepki verdiği, yaşıtları ve yaşlılarla nasıl iletişim kuracağını nasıl bildiği, topluma nasıl uyum sağladığı önemlidir.
