Anneler genellikle şu ifadeyi duyarlar: "Şimdi kendimle uyumayı öğreteceğim, o zaman onu sütten kesmek zor olacak" veya: "Sana öğretme, o zaman onu sütten kesmek için işkence göreceksin." Ebeveynler için bu tür tavsiyelerin özü, her zaman imkansız olduğu veya tam tersine çocuğu bir şeye alıştırmak gerektiği gerçeğine dayanır. Bir bebeğin gelişimine yönelik bu tutum yanlıştır. Bu tür görüşlerin kökü, ebeveynlerin tüm yetiştirmeyi yalnızca yetişkinler tarafından tek yönlü bir etki olarak görmeleridir.
Aslında bebeği sadece anne büyütmekle kalmaz, kendisi de onu etkiler. Tüm çocuklar kendi karakter, gelişim ve sağlık özellikleriyle farklıdır. Bu nedenle, ebeveynlik için evrensel bir öneri yoktur. Her zaman aynı yöntemler farklı bebekleri farklı şekillerde etkiler.
Bebeklikten biri ayrı bir odada uyur ve bundan hiç acı çekmez. Ve birisi o kadar endişeli ki, 7 yaşında annesine daha yakın olan yorganın altına girmeye hazır. Ve sorun "annem bana böyle öğretti" değil.
Yetiştirme işini iki kişinin - anne ve bebeğin kendisi - yaptığının farkına varmak, gereksiz psikolojik sorunlardan kaçınmaya yardımcı olacaktır. Çocuklar küçük bir farkla doğarlarsa, bazı ebeveynler bu noktayı anlar. Ancak bir anne, çocuğun katkısını fark etmeden, yalnızca kendini yetiştirme sorumluluğunu sürekli olarak üstlendiğinde, etkileyemediği anlar için endişelenmeye başlar.
Bir örneğe bakalım. Herhangi bir bebeğin ebeveynlerinden ayrı olarak yatağa yatırılması gerçekten mümkündür. Çok az bebek beşiğinde kolayca uykuya dalar. Ve diğerlerine göre, genç bir anne bir kez daha sallanmak için 17 kez kalkar. Bu durumda, çocuğun özelliklerini görmezden gelirse, o zaman sıklıkla kendini, bebeğe kendi başına uyumayı öğretemeyen kötü bir anne olduğu için suçlamaya başlar. Bir kadın bu durumu etkilemede yalnız olmadığını fark ederse, kendini suçlu hissetmeyecektir. Sonra anne bilinçli bir seçim yapar: seçtiği yola devam mı ediyor, bir başkasından daha fazla çaba harcıyor mu, yoksa başka yollar mı arıyor - bebeği onunla uyutuyor.
Ebeveynler için tüm öneriler, belirli bir aile ile ilgili olarak her zaman bir şekilde kırılacaktır. Çocuğunuzu başkalarıyla karşılaştırırken bu daima hatırlanmalıdır. Bazen zorluk, annenin yanlış bir şey yapması değil, bu yöntemin çocuğunda işe yaramamasıdır.
