Modern çocuklar, 20. yüzyılın ortaları ve sonlarında okul öncesi çocuklarından çok farklıdır. Dünya ve içindeki bilgi alanı o kadar güçlü ve hızlı bir şekilde değişti ki, küçük çocuklar için bile fark edilir hale geldi.
Talimatlar
Aşama 1
Son araştırmalar, modern okul öncesi çocukların artan aktivite, yüksek kaygı ve uyarılabilirlik, saldırganlık, huzursuzluk, büyük miktarda uzun süreli hafızaya sahip olduklarını, ancak uzun süre konsantre olamadıklarını ortaya koymaktadır. Modern okul öncesi çocuklar birçok yönden ebeveynlerinden daha ısrarcı ve talepkardır, eylemlerin anlamını nasıl yansıtacaklarını bilirler ve anlamsız istekleri yerine getirmek istemezler. Bu çocuklar kendilerine güvenen ve duygularını göstermeye daha isteklidirler, ancak aynı zamanda sağlıkları daha zayıftır, bazen daha önce çocukların sahip olmadığı bir takım hastalıklara sahip olurlar.
Adım 2
Toplumdaki çok sayıda değişiklik, okul öncesi çocukların davranışlarında değişikliklere yol açmıştır. Şu anda, ebeveynler çocuklarının gelişimi konusunda daha ciddiler, bu nedenle zaten erken yaşta olan bir çocuk, bilgi için artan bir özlem göstermeye ve 20 yıl önce yaşındaki çocukların ulaşamadığı bilgileri özümsemeye başlıyor. 3-4 yaşlarındaki modern okul öncesi çocuklar, daha önce 4-5 yaş arası çocuklara sorulan mantıksal sorunları çözebilirler. Okul öncesi çocuklarda psikolojik krizlerin zamanı da değişti: 3 yıllık kriz şimdi bir veya iki yıl sonra geliyor, daha önce bir çocukta okula başlamadan önce meydana gelen kriz şimdi 7-8 yaşındaki çocuklarda geçiyor.
Aşama 3
Bununla birlikte, modern eğitim ve bilgisayar teknolojileri sayesinde çocuğun ruhu kararsız hale gelir. Her gün o kadar büyük bilgi akışlarıyla karşı karşıyadır ki, her organizma buna dayanamaz. Küçük yaşlardan itibaren, bir çocuk TV, radyo, sinema, bilgisayar oyunları, İnternet ile çevrilidir, bunlarla başa çıkmayı öğrenir, ancak genellikle huzursuz, kararsız dikkat, uzun süre bir şeye odaklanamama haline gelir. Modern çocuklar aynı anda bir peri masalı dinleyebilir ve bir kurucu çizebilir veya bir araya getirebilir, ancak bazen bir konuşma sırasında hareketsiz oturamazlar.
4. Adım
İnsanlar, filmlerin veya TV dizilerinin olay örgüleri arasındaki nedensel ilişkilerin izini sürerler. Görüşleri birçok yönden daha önceki yaşlardaki çocukların görüşlerinden daha geniştir, ciddi konular üzerinde erkenden düşünmeye başlarlar. Ancak aynı zamanda en basit şeylere bağımlı olabilirler: ayakkabı bağlarını bağla, kıyafet bul, yatağı yap. Okul öncesi çocuklarda ciddi bir sorun, hiperaktivite ve konuşma kalitelerinde yatmaktadır. Çok, yüksek sesle konuşurlar ama sesleri iyi telaffuz etmezler, bu seslerin niceliğini niteliğe çevirmeye çalışmazlar. Hemen hemen her 5 yaşındaki çocuk, doğru ve yetkin konuşmanın oluşumunda bir konuşma terapistinin yardımına ihtiyaç duyar. Sadece artikülasyon değil, aynı zamanda kelime dağarcığı da modern çocuklarda 20. yüzyıldaki yaşıtlarına göre çok daha zayıftır. Onlar üzerinde böyle bir etki, kitaplar yerine TV ve bilgisayar oyunlarının sürekli yakınlığından kaynaklanmaktadır.
Adım 5
Günümüz toplumunda, çocuklar arasındaki yakın dostluk bağları kopmuştur, ebeveynlerinin veya eğitimcilerinin gözetimi olmadan iletişim kurabilecekleri ve oynayacakları neredeyse hiçbir yer yoktur. Daha önce, bu işlev çocuk bahçesi grupları tarafından gerçekleştiriliyordu. Bugün bir çocuğun tek başına yürüyüşe çıkmasına izin vermek çok tehlikelidir, bu nedenle çocuk oyununun rolü fiilen ortadan kalkmıştır. Çocuğun anaokulunda hala eğitici oyunları var, ancak özgür yaratıcılık giderek daha önemsiz hale geliyor, bu nedenle çocuğun hayal gücü çok canlı bir şekilde tezahür etmiyor. Onlara ahlaki temelleri örnek olarak öğretebilecek hiçbir çocuk ve kahraman yoktur. Modern kahramanlar parlak, eğlenceli ama çoğunlukla boş, çocuğun en iyi davranış kalıplarını benimseyecek kimsesi yok.
