Öfke tanıdık ve yaygın bir şeydir. Öfkesini veya kızgınlığını hiç göstermemiş bir yürümeye başlayan çocuğu her yerde bulmanız pek olası değildir. Saldırgan davranışın eşlik ettiği öfke çok erken kendini gösterir, iki veya üç yaşında bir çocuk ısırabilir, itebilir, tekmelemeye çalışabilir, başkalarının oyuncaklarını kırabilir, diğer çocukları küçük düşürebilir, onlarla alay edebilir ve onlarla alay edebilir. Çocuklar, bir çatışmaya, bir şeyden yoksun kalmaya, dünyasını ve düzenini işgal etme girişimine, onların bakış açısından yüksek taleplere tepki olarak öfke gösterirler. Oldukça sık, öfkeye kıskançlık, kızgınlık ve kıskançlık eşlik eder, burada ve şimdi arzuları yerine getirmenin imkansızlığı konusunda endişelenir. Çocukların öfkesi anında ortaya çıkar, hızlı bir seyir ve zor bir kontrole sahiptir, bu da genellikle ebeveynleri ve çocukları doğru yoldan çıkarır.
Ebeveynlerin eylemleri
Öfke patlamalarından sonra, çocukların tam bir öz kontrol kazanmaları için yardıma ihtiyaçları vardır.
Bebek zaten bir öfke nöbeti geçirmişse, ebeveynler sakin olmaya özen göstermelidir. En şiddetli öfke patlamalarından sonra bile, çocuklar çabucak boşalırlar ve öfkeyi unuturlar.
Durum gerçekleştikten sonra, küçük çocuklarla bile, ne olduğu, nasıl ve neden olduğu hakkında konuşabilirsiniz. Herkesin sinirlenmesinin yaygın olduğunu söyleyebiliriz ama kullandığı yöntem kabul edilemez, örneğin, "Kardeşin küplerini aldı ve sen öfkeden onun yapısını bozdun. Sana bir faydası oldu mu?"
Bir çocuğun ebeveynlerinin öfkeyle nasıl başa çıktığını bilmesi gerekir
En ihtiyatlı insanlar bile soğukkanlılıklarını kaybedebilir. Zaten orada olduysa, ebeveynlerden birinin öfkeli olması, onun için emekli olması ve sakinleşmesi için biraz zaman vermesi daha iyidir. Bebeğe dönersek, ona olan her şeyi açıklamaya çalışmalıyız. Ve en önemlisi, bu duyguları ifade etmenin çok kötü olduğunu kabul edin ve herkesten özür dileyin, böylece kendinize örnek olun.
Öfke nöbetleri neden olur?
Çocuklarda sertlik olgusu oldukça yaygındır. Saldırganlık en çok çocukların ilişkilerinde kendini gösterir. Anaokulunda, okulda veya bahçede hemen hemen her çocuk farklı sertlik biçimleriyle karşılaşır. Bu küçük melek yaratıkların neden bu kadar acımasız olabileceğini sorun.
Aslında, tokluğun birçok kökü vardır. Genetik, sosyal ve ekonomikten fizyolojik. Sebepler arasında televizyon olabilir, ebeveynler arasındaki ilişki olabilir, ancak sebep asla biri veya diğeri olamaz.
