Hayatlarında sevilen biriyle tanışan insanlar, sonsuza dek yanan aşk alevinin hayalini kurarlar. Ancak, ne yazık ki, çoğu aşık ateşli duyguları sürdüremez. Ve bir zamanlar birbirini seven bir kadın ve bir erkek zamanla birbirlerine yabancı olurlar.
Aşkın ortadan kaybolmasının yaygın nedenlerinden biri, aşıklardan birinin veya her ikisinin, bunun tamamen anlamsız olduğunu fark etmeden, zaten yetişkin bir eşin karakteri ve alışkanlıkları da dahil olmak üzere her şeyi iyileştirme arzusudur. Bir partnerin ana karakter özelliklerini değiştirmeye yönelik her türlü girişim, kişiye karşı ahlaki şiddet oluşturur. Doğal olarak, bu agresif bir tepki ve direnişe neden olur ve ilişkilerin herhangi bir olumlu gelişiminden söz edilemez.
Diğer yarısının kötü alışkanlıklarının üstesinden gelme arzusunda, insanlar genellikle oldukça kabul edilebilir niteliklere direnirler. Hatta örneğin biri diğerinden daha yavaş olduğu için, diğeri yemek masasında kitap okurken, vs. kavga bile çıkabilir. Bu önemsiz şeyler hakkında sık sık dırdır etmek, her iki tarafta da nefrete dönüşebilecek tahrişe neden olur.
Seven, birbirini eğiterek aşkı öldürdüğünü hemen anlarsa her şey farklı olacaktır. Kendi başına, bir partneri yeniden eğitme arzusu, onun değerli ve benzersiz bir kişi olarak algılanmadığı anlamına gelir.
Ancak, bir partneri yeniden eğitme girişimleri, aşkın ortadan kalkmasının tek nedeni değildir. Daha ileri ilişkilerin sonucunun, büyük ölçüde ilk tanışma saatlerinde ekilenlere bağlı olduğuna dikkat edilmelidir. Çoğu zaman, bir ortak, memnun etmek için portresini süsler, bir rol oynamaya başlar, hatta bazen gerçek yüzünü bile gizler. Sonuç olarak, bir kişi oluşturulan görüntüye aşık olur.
İlişki ciddileştiğinde yaratılan tüm roller ciddi bir sorun haline gelir. Diğer yarısının imajına aşık olan bir partner, gerçek yüzü ile karşılaştığında hayal kırıklığına uğrayabilir. Bir sonraki kişinin daha önce çekim yapılan kişi olmadığını anlamaya başlayacak ve kendini aldatılmış hissediyor. Yani samimi duygulardan eser yok.
Aşkın bir başka düşmanı da, başlangıçta bir ortağa duyulan ilgi ve bir yenilik duygusuyla ateşlenen bir ilişkide can sıkıntısıdır. Sevilen biriyle her buluşma heyecanla beklenir ve iletişimin her anı büyük beğeni toplar. Zamanla her şey tanıdık gelir, standart kurallara göre gelişir, ortaklar sıkılır. Sadece bağımsız yaratıcılık, birbirine olan ilgiyi ısıtmaya yardımcı olacaktır. Stereotiplerden uzaklaşmak ve bireysel bir ilişki senaryosu oluşturmak gerekir.
Aşk, işleri yoluna koyamamayı yok edebilir. Negatif duygular her zaman insan özüne eşlik eder ve sürekli olarak yalnızca bir kişinin komşusuyla ilgili haz yaşaması imkansızdır. Sevgilinin pervasız ve düşmanca davranışlarından kaynaklanan tahriş birikir ve bir çatışmaya dönüşür. Bir kavga diğerinin yerini alır ve sevginin yerini düşmanlık alır.
Burada düşmanlık biriktirmemek, aynı zamanda ifadeleri seçmeden hemen bir ortağa atmamak önemlidir. Sakinleşmeniz, öfkenize hakim olmanız ve kızgınlık nedenini ayık bir şekilde ortadan kaldırmanız gerekir. Ortaya çıkan sorunları sevdiklerinizle sakince tartışmak ve bir uzlaşma aramak, bir anlaşmaya varmak önemlidir.
