Bir çocuğun hayatı hakkındaki farkındalığımız genellikle ondan duyduklarımıza dayanır. Elbette, ister okul ister boş zaman olsun, hayatın içinde döndüğü her alanı kontrol etmeye çalışıyoruz, ancak bazen yeterli zaman olmuyor. Ve bir noktada çocuğun birdenbire öğrenmek istememesi bizim için gerçek bir sürpriz olur. Ancak duygulara yer yoktur, çocuğun yaşamının yetiştirilmesi ve düzenlenmesi, mümkün olduğunca dikkatli bir şekilde ele alınması ve duygulardan uzaklaştırılmaması gereken uzun ve sorumlu bir süreçtir.
Talimatlar
Aşama 1
Her şeyden önce, bu fırsatın nedenini bulmanız gerekir. "Kafa kafaya" sorular soramazsınız, bu, gerçekten sorunları varsa, çocuğu olası samimiyetten uzaklaştırabilir. Çocuğun konuşmaya en yatkın olacağı zamanı bekleyin, belki kendisi başlatır.
Adım 2
Konuşma oldukça güvenilir bir kanala aktığında, onun nasıl olduğu hakkında bazı yönlendirici sorular sorun. Sorularınıza cevap vermesi için onu biraz dürtün ama çok fazla zorlamayın - bu sadece onu korkutup kaçıracaktır. Tavsiye vermeyin, kayıtsız kalmayın - kelimelerle sempati duyun, onu anladığınızı açıkça belirtin.
Aşama 3
Kural olarak, öğrenmeye olan ilginin azalmasının ana nedenleri, hem akranlarla zayıf ilişkiler hem de düşük akademik performans nedeniyle öğretmenlerle gergin ilişkiler olabilir. İlk durumda, çocuğu psikolojik olarak normal çatışma çözümüne ayarlamalı ve gerekirse, çocuğun müdahalenizden haberdar olmayacağı şekilde katılmalısınız.
4. Adım
İkinci durumda, çocuğun öğretmeniyle konuşmanız ve gerekirse bir öğretmen tutmanız gerekir. Bazen, düşük akademik performans nedeniyle bir çocukta bir dengesizlik oluşur - aniden her şeyi bilmek ister, ancak öğrenmek istemez. Bu durumda, her an ne yaptığını ve bir sonraki adımının neye ayrıldığını açıkça anladığı belirli bir eylem planı üzerinde onunla çalışmaya değer. Aynı anda birkaç öğeyi yukarı çekmeyin - çocuğu fazla çalıştırma riskiyle karşı karşıya kalırsınız.
