Boşanma süreci neredeyse her zaman bir savaşı andırır. Sadece bu düşmanlıkların bölgesinden kimse muzaffer çıkamaz. Başlaması için tüm ön koşullar oluşturulmuş olsa bile, ailede soğuk ve yanlış anlaşılma hüküm sürse bile, sonuçlar yıkıcı olacaktır. Akrabalar, arkadaşlar ve hepsinden önemlisi çocuklar acı çekebilir. Savaşan taraflar bunu akılda tutmalı ve boşanmanın zararını en aza indirmek için mümkün olduğunca soğukkanlılıkla süreci yürütmelidir. Sıfır çalışmayacaktır.
kayıplar
Boşanma davalarında uğrayacağınız en küçük kayıplar maddi kayıplar olacaktır. Mülk bölüşürken bir daireyi veya bir kısmını kaybedersiniz, yazlık ve arabasız kalırsınız, ancak yeni şeyler satın almak için para kazanma şansınız olur. Mülkün bölünmesi, zaten sevgiyi kaybetmiş olmanız gerçeğine kıyasla o kadar korkutucu değil.
Boşanma ile iyi bir itibar kaybedersiniz ve kötü bir itibar kazanırsınız. Her durumda, senin hakkında dedikodu yapacaklar. Kendinize bir eş bulmaya çalışırken, mantıklı bir soruyla karşılaşacaksınız: "Kocanızı / karınızı neden boşadınız?" Toplum kadınlara karşı daha acımasız. Boşanmış kadınlara ne dendiğini hatırlayın - atılmış, boşanmış, vb. Boşanmış erkeklere de şüpheli davranılıyor. Bir takım sorular ortaya çıkıyor: “Onun nesi var? Karını dövdün mü? Aldatıldın mı? İktidarsız? Neden?"
İlk başta, bir boşanmadan sonra, kendinize yakın ilgi, acıma, kınama, onaylamama, şüphecilik vb. “Vay canına! Evet, boşanmak için harikasın!”, Yalan söylüyorlar. Ve inanın bana, bunu acıma duygusundan, sözde dostane dayanışmadan yapıyorlar. Unutmayın, belki de aile hayatınıza sürekli müdahale edenler, sizi kızlarla / erkeklerle hamama götüren, bira içenler vb.
Fırtınalı boşanma davanız sonucunda, ondan önce arkadaş olan anne-babanız birlikte kulübeye gittiler, balık tutmaya gittiler, mantar için ormana gittiler ve çocuklarınızla sırayla kavga edebilirler. Ortak arkadaşlarınızı nasıl ayıracaksınız? Ne de olsa, pozisyonunuzu almayan kişi, koşullu düşman listesine anında düşüyor.
Evliliğin çöküşü çocuk kayıplarının ne olacağını sadece Tanrı bilir. House'da dahi sosyopatik teşhis uzmanı şöyle diyor: "Hepimiz ebeveynlerimiz tarafından sakatlandık." O haklı. Belki boşanmadan bir hafta sonra, çocuğun davranışında garip bir şey görmeyeceksiniz. Kendinizi gururlandırmayın, bebekle konuşmak için önceden bir psikoloğa bağlanmak daha iyidir. Şimdi boş vaktin yok. Savaşın neredeyse her zaman sürdüğü açıktır.
Ebeveynlerden bazıları, büyük olasılıkla aileden ayrılanlar, bir düzine yıl içinde çocukla iletişim kuramayacak. Temas olmayacak, katılımınız olmadan büyüdü. Nafaka düşünülmüyor. Senaryo farklı olsa da, tam tersine, vasi onu aldığında, aile devletinin çöküşüyle suçlanacak. Bu, Pazar günü baba / anne çocuğa hediyeler verdiğinde ve sürekli çocukla birlikte yaşayan kişi onu eğitim amaçlı kısıtladığında olur.
Yeni partnerleriniz varsa, çocuğa nasıl davranacaklar? Eh, yetişkin bir şekilde, peltek olmadan ve temelsiz dırdır olmadan. Ancak, çoğu zaman yeni ruh eşleriniz kayıtsız ve kayıtsız olacaktır. Teorik olarak, yeni çocuklar ortaya çıkabilir. Nasıl ve sonra?
Boşanma davasından çok önce eşlerin duygularının soğuması ve her iki tarafta da soğuması iyidir. Ve değilse? Kendini nefret ettiği bir eşten kurtarmış biri için her şey nispeten harika olacak. Sol taraf kırık bir kalple yaşamaya bırakılır. Çoğu zaman, insanlar bozulur ve ağrı kesici olarak alkol ve uyuşturucu almaya başlar.
İyi taraf
Boşanma süreciniz öncesinde eşinize karşı dayak, aşağılama, sadist davranışlarda bulunulduysa, şanslısınız ki her şey bitmiştir. Boşanma mutluluktur ve sonuçları en elverişlidir. Bir hedefiniz ve bununla birlikte özgüveniniz, özgürce ve mutlu yaşama şansınız olmalı.
Özgürlük. Bu kelime sarhoş edici ve çağırıyor. Özgür hissetmek harika - seyahat edebilir, iş planlarını ve yaratıcı projeleri uygulayabilirsiniz. Harika, tabii ki "özgürlük", "yalnızlık" ile eş anlamlı değilse.
