Her ebeveyn, bebeğinin ölümün ne olduğunu soracağı gerçeğine hazırlıklı olmalıdır. Aynı zamanda, böyle bir konuşmaya önceden hazırlanmanız veya daha da iyisi, kendiniz başlatmanız önerilir. Ama doğru kelimeleri nasıl seçersiniz, bebeğinize ne söylemelisiniz? Böyle ciddi bir konuşmaya nasıl başlanır? Ne söylenmeli ve susmak daha iyi olan nedir?
Talimatlar
Aşama 1
Birçok ebeveyn, çocukluğunu karartmamak için bebekleriyle ölüm konusuna mümkün olduğunca uzun süre dokunmamaya çalışır. Aslında, ona ölümü önceden ve çocuğun erişebileceği bir biçimde anlatmak daha iyidir. Bu konuşma sadece kolay olmakla kalmayacak, aynı zamanda bebeğinizi kaçınılmaz geleceğe hazırlamanıza da olanak sağlayacaktır.
Adım 2
Çocuğunuza ölümü 3-4 yaşında anlatabilirsiniz. Bu durumda, ifadeler mümkün olduğunca basit olmalıdır. Örneğin, çiçek tarhlarındaki eski çiçeklerin sonbaharda öldüğünü, ancak ilkbaharda yerlerine yenilerinin çıktığını açıklayabilirsiniz. Geçen yıl burada açan çiçekleri hatırlıyoruz, onları da hatırlayacağız.
Aşama 3
Ailenizde sorun çıktıysa ve çocuğun akrabalarından biri öldüyse, bu gerçeği bebekten saklamamalısınız. Örneğin, büyükannemin hasta olduğunu, zaten çok yaşadığını ve çok şey gördüğünü söyleseniz iyi olur. Artık bizimle yaşamıyor ama bizi sürekli gözlemliyor, gönlümüzde ve anılarımızda yaşamını sürdürüyor.
4. Adım
Birçok çocuk da bir evcil hayvanın ölümüne karşı çok hassastır ve bunda doğal olmayan hiçbir şey yoktur. Bir çocuğun üzülmesi oldukça normaldir. Göreviniz bebeği desteklemek ve ona evcil hayvanın ölümünün gerçeğini mümkün olduğunca nazikçe sunmaktır.
