Benzer bir soru, modern yaşamın hızı nedeniyle genellikle aile hayatı ile başarılı bir kariyer inşa etmek arasında "bozulan" kadınlar tarafından giderek daha fazla ciddi bir şekilde sorulmaktadır. Bugün bir kadın neden böyle bir ikilemle karşı karşıyadır ve nasıl çözülür?
İş ve aile arasında seçim yapma sorunu erkekler için neden daha az alakalı?
Dünya gezegeninin çoğu ülkesinde, uygarlığın bin yıllık gelişimi boyunca, bir kadın ve bir erkek arasında geleneksel bir sorumluluk dağılımı gelişti: ekmek kazanan o, ocağın koruyucusu. Ve sadece birkaç on yıl önce, böyle yerleşik bir düzenin temelleri ayaklar altında çiğnendi. Bugün, Müslüman ülkelerde bile, kadınlar genellikle kariyerlerinde büyük başarılar elde ediyorlar - ticaret, sanatla uğraşıyorlar, başbakanlar ve hatta ülke başkanları oluyorlar ve erkeklerle eşit olarak kamusal hayata katılıyorlar.
Bununla birlikte, çoğu, doğası gereği, bir ev sahibi olmaya ve çocuk yetiştirmeye adapte olmayan erkekler, bu tür "kadın görevlerini" yerine getirmek için acele etmiyorlar. Sonuç olarak, daha güçlü seks hala iş, kariyer, iş - yani ailenin dış yaşamı, maddi refahı ile uğraşmaktadır. Ve adil seks sadece ek bir yükü omuzladı: şimdi, çocuk yetiştirmedeki başarıya ve aile ilişkilerindeki uyumun yanı sıra, çoğu kadın kariyerlerinde başarıya ulaşmak için çabalıyor.
Hangisinin daha önemli olduğuna nasıl karar veriyorsunuz?
Basit ve bariz bir gerçeği kabul etmek için bir psikoloğa gitmenize veya yüzlerce akıllı kitap okumanıza gerek yok: kariyerinde, işinde, sanatında veya diğer herhangi bir dış aktivitede en başarılı bekar kadın bile kendini aşağı ve korunmasız hissediyor. Etrafındakilere, yakın insanlara bakmayı amaçlayan bir kadının doğası, bu durumda fark edilmeden kalır. Ek olarak, kadın ruhunun dengesiz bir doğası vardır - bu nedenle, daha güçlü cinsiyetin tüm dünyada maruz kaldığı sık ruh hali değişimleri. Başarılı bir evlilikte kadın, sakinliği ve istikrarlı zihinsel yapısı ile eşinin durumunu dengeleyen kocasının şahsında zihinsel destek alır. Evli bir kadının daha korunaklı, saygın ve "yetişkin" olarak görülmesine şaşmamalı!
Ancak, kişinin tüm hayatını yalnızca aile üyelerine hizmet etmeye adaması da son çaredir. Sevdiği bir işi ya da en azından bir hobisi olmayan bir kadın, ilham alacak hiçbir yeri olmayacak, ev rutininden çabucak bıkacak ve - yine - aile içindeki sorumluluklarını yerine getiremeyecek. Bir tür kısır döngü ortaya çıkıyor: aile yoksa, gerçek kadın mutluluğu yoktur. Bir aile varsa, ancak iş veya favori bir şey yoksa, aile mutluluğunu destekleyecek güç yoktur.
Aile ve iş arasında seçim yaparken, doğru bir şekilde öncelik vermekte fayda var, ancak yaşamın bu yönleri birbirini dışlamamalıdır. Bununla birlikte, bugün birçok psikolog hatırlatıyor: bir işi her zaman çok fazla zarar görmeden değiştirebilirsiniz ve “bir aileyi değiştirmek”, neyse ki, modern bir özgür ahlak toplumunda bile davranış normlarıyla henüz ilgili olmayan bir kavramdır.
